Geplaatst Eerst is er een kies getrokken. Die was opengespleten en in haar wang gegroeid. Dus die moest er uit. 1, 5 week niet gereden. Na die 1,5 week heb ik een half uurtje gereden. Nou ja, vooral kijken of het goed ging. Veel gestapt en een klein beetje gedraafd.
Daarna werd ze kreupel. We dachten niet meteen het ergste. Ze staat vaak in de paddock met een 2-jarige en tsja, die maken samen nogal wat lol. Het voelde wat warm aan en we hebben het gekoeld.
Na 3 dagen geen verbetering en toch maar de veearts gebeld. Die constateerde een hoefzweer. Dus: hoefzweer opengesneden en in een soort van hoefschoen met water en medicijnen.
Na een week mocht dat eraf en is ze de paddock in geweest. Ze was al flink jolig, maar toch voorzichtig met dat been.
En gister er dus op.
Het begon al met de bak niet in willen. Ze bleef achteruit lopen. Dus Sylvia met Karel (de fries) er eerst in en Kas erachteraan. Dat ging goed.
Toen begon de ellende. Ze had al gauw door dat haar been geen pijn meer deed en de omgeving had haar volle aandacht. Daarbij had ze natuurlijk mega veel energie. Je kan wel begrijpen hoe dat eruit zag.
Ze stuiterde de hele bak door. Alles was eng en spannend. Ze spintte overal voor weg. Eerst geprobeerd te stappen. Dit zo'n 15 minuten volgehouden. (nou ja, stappen.....
)Daarna nog wat gedraafd. Vooral heel hard.
Na een minuut of 20 ging ze een beetje ontspannen en liep ze wel lekker. Maar de omgeving was absoluut belangrijker dan ik. Ha ha.
Ik had er natuurlijk al op gerekend. Ik moest ook ineens denken aan vorig jaar winter. Toen deed ze altijd zo malloot. En dan in combinatie met al die energie......
