


Na ongeveer 2 uur rijden waren we gearriveerd en konden we de spullen gaan inladen. Zelf heb ik even met Bresco en Kalisto gekroeld, ik heb ze immers bijna 5 tot 6 weken niet gezien. Geloof me, het voelt behoorlijk pijnlijk als je dan weet dat je er maar 1 op dat moment kan meenemen, voor de ander is de stal nog niet klaar. Ik voel me dan ook echt schuldig dat ik er 1 moest achterlaten. Hij komt wel mee, maar op een later tijdstip en dat doet pijn. Nadat ik Bresco in de trailer had gezet, heeft ook de verzorgster van Bresco afscheid genomen. Voor haar was het ook een moeilijk moment, aangezien ze al een aardige tijd voor Bresco zorgde. Ik heb haar dan ook verteld dat ze absoluut een keer moest komen kijken naar hem en dat zou ze ook zeker een keer doen. Daarna vertrokken we weer richting het oosten van het land. Op de nieuwe locatie keek Bresco z'n ogen uit. Je zag hem helemaal opleven. Ik heb hem in de buitenbak gezet om even te wennen aan de nieuwe omgeving, nieuwe luchten en vooral andere paarden. De andere paarden waren ook heel geinteresseerd in Bresco. Ze stonden met z'n 4-tjes op een rij te kijken


