Solange is vandaag voor de tweede keer geweest en vond Meagan sinds begin November erg vooruit gegaan. Ze is geen ´patiëntje´ meer, maar weer een normaal gezond paard dat hoognodig weer in training moet komen, ze begint wat last te krijgen van een gebrek aan spieren. Sinds begin november ben ik aan het stappen en op dit moment zit ik op een maal 1/2 uur stappen (met kleine stukjes draf) en een maal 15 minuten stappen of klassiek werk aan de hand in de bak. Dat gaat prima, Meagan is wat springerig maar verder erg braaf.
De komende week moet ik hiermee doorgaan, mag ook nog iets verder uitbouwen. De week daarna mag ik beginnen met iedere dag longeren (beginnend met 5 minuten) en dat in twee weken uitbouwen naar een halfuur. Rond het longeren moet ik dan steeds 10 minuten in-en uitstappen en draven aan de hand op het harde. Ze mag gewoon aan de dubbele longe gelukkig.
Er is een belangrijke voorwaarde aan het beginnen met longeren: de korst moet van de wond af zijn. Nu ziet het er heel goed uit, ik denk dat de laatste korst er deze week gaat afvallen. In ieder geval verloopt het genezingsproces volgens het boekje en hoeven we van Solange niet bang te zijn voor terugval of andere narigheid.
Het enige minpuntje is dat er toch iets verminderde bewegelijkheid in het ellebooggewricht is geconstateerd en dat het naar voren brengen van het been iets minder is. Dit is waarschijnlijk blijvend en kan betekenen dat Meagan bij grote vermoeidheid (bijv. na een bosrit) op ongelijke bodem zich minder gemakkelijk kan corrigeren en sneller zou kunnen struikelen.
Eind december komt ze weer en dan mag ik Meagan waarschijnlijk onder zadel gaan opbouwen.
Nog even een paar foto´s, een van 29 oktober en een van vandaag...

