
Ik heb nu een jaar een verzorgpaard, een 13 jarige friese merrie Fraukje

Ze is altijd heel eenkennig en heel erg gehecht aan haar eigenaar dus het was moeilijk om haar vertrouwen te winnen.
Ik heb een jaar lang elke week minimaal 20 minuten achter haar aan moeten lopen en vangen voordat ik kon gaan rijden, en tijdens het rijden wilde ze in galop nog wel eens haar eigen gang gaan.
Toen ik terugkwam van vakantie stond ze tijdelijk in een ander weiland en dat betekende dat ik met haar over de weg moest lopen om naar de bak te kunnen.
De vraag was: Vertrouwde ik haar genoeg om met haar de weg op te gaan?
Ik durfde ja te zeggen op die vraag en we gingen op pad samen met Lisa (ladylisa op bokt)

Bij de bak was ze ontzettend heet en bang maar na 20 minuten ben ik er opgestapt en hebben we 10 minuutjes rondgereden (met een touwhalster met teugels er voor de zekerheid nog overheen) Ik was heel trots op haar, al helemaal omdat ze een maand had stilgestaan.

Een paar dagen later kwam ik weer bij haar en we konden naar een bak die dichterbij was dus dat gingen we proberen.
Tot onze verbazing kwam Fraukje er hinnikend aangaloperen en liet zich meteen het halster omdoen. We hebben zelf gecontroleerd of we wel de goede fries te pakken hadden maar ze was het toch echt.
We zijn naar de andere bak gegaan en daar heerlijk gereden met zelfs nog een galopje er achteraan.
De terugweg ben ik er zelfs opgebleven en dat was de eerste keer met haar over de weg rijden

Ik was zo ontzettend trots!

Afgelopen woensdag ging ik weer naar haar toe, en ja hoor, ze kwam er weer aanlopen en liep zo mee het weiland uit.
Meteen na het opzadelen opgestapt en richting bak gegaan en dat deed ze superbraaf!
Ze ging wel hard in galop dus ik heb haar laten gaan op de lange zijdes.
We rijden geen wedstrijden dus waarom geen lol maken?
Mijn zusje heeft daar foto's gemaakt en ik wilde er graag een paar met jullie delen

Ik weet mijn eigen aandachtpunten (tenen naar binnen in galop etc.)
Voordat mensen al een mening gevormd hebben: Fraukje is NIET mager, haar heup en onderrug steken uit omdat ze jaren geleden haar achterhand verlamd heeft gehad door de gevolgen van de ziekte van Lyme. Ze heeft wel al haar kracht terug in haar achterhand maar de rondheid komt nooit meer terug.

Drafje (ze had er zin in
)
Pretface van Fraukje in galop (ze ging nogal hard) en ik kijk een beetje heel geconcentreerd


Voor het eerst in een jaar geschuimd, goed teken?


Hier gingen we heel hard
Beide met wapperende manen

galopje


met z'n vieren weer terug

Filmpjes van laatste 2 keer rijden:
Het is jammer dat de eigenaar geen bokt heeft want ik ben hem echt heel dankbaar dat ik Fraukje al een jaar mag rijden en natuurlijk ben ik superblij met m'n beste vriendin Lisa en haar Beauty dat we altijd gezellig samenrijden
je prikt je paard er bijna met iedere pas mee. In de galop is je gehele houding erg onrustig. Probeer meer achterover te gaan zitten en op die manier je bovenlijf stiller te houden. Ik denk dat ze dan ook beter gaat lopen in galop, want ze mist nu wat sprong..Verder ziet het er wel goed uit, alleen lijk je af en toe wat contact op je teugels te verliezen