Nu kwam ik hier bij de manege, wat ook gelijk de enige manege is waar ik in Frankrijk heb gereden. De rest was niet bepaald manegewaardig

Ze hadden er een bak, de paarden zagen er goed uit, het tuig was prima in orde en er stond zelfs een hele lading prijzen en rozetten. Die buitenrit moest wel geweldig worden!
Niet dus. Ik kreeg een hele dikke merrie om te rijden, zelfs drachtig heb ik ze zo ik nog niet gezien. Maarja, er werd wat aan gedaan zeiden ze. Het zadel zag er zo goed als nieuw uit, het hoofdstel ook. Ik liep met haar naar de bak om op te stappen en toen kwamen ze met een slof aan lopen. Want die moest er ook nog aan
Ik heb nog nooit met zo'n ding gereden en ik ga het ook niet doen. Maar dat moest er persé aan...
Waarom dan, vroeg ik. Omdat ze met haar nek in een boogje moest lopen, want dat was goed. Ik probeerde het meisje wat mij hielp uit te leggen dat ik dat écht niet wilde, maar het hielp niet. Alles was al betaald, dus weg lopen gaan dan zo moeilijk als ze op het punt staan te vertrekken.
Achteraf was ik toch liever niet gegaan. Die arme merrie liep als een idioot te stampen, schudden met haar hoofd en er zat amper een stuur op. Ik ben nog nooit bang geweest op een buitenrit, maar dit was de eerste keer. Ik kreeg haar niet terug, we gingen halverwege de sloot nog bijna in zelfs. Naar mijn idee was dit paard echt niet happy
Kan ook aan mij hebben gelegen, maar ze liep met zo'n nare knik in haar nek en haar oren in de nek als een gek te drammen. Mijn vingers waren gevoelloos van het vasthouden van de teugels. Ze moesten korter zei de mevrouw voorop, no way...
Nooit meer dus. Ik ga morgen gelijk kijken of er een andere manege is. De buitenrit was een nare ervaring...
Heeft iemand ooit zo iets mee gemaakt op vakantie? En wat deden jullie toen? Zouden jullie zijn afgestapt? Ik vind eigenlijk niet eens dat deze manege de sticker voor paardvriendelijk rijden op hun deur verdiend heeft..
)