Waldo heeft een virusje gehad en heeft erg last met ademhalen. Zodra hij uit stal komt en voor hij ook maar iets gedaan heeft dtaat ie al te pompen. Idem dito met rijden, na 10 minuten uitstappen is hij nog niet op adem. Ik besloot dat dit niet langer kon en heb de veearts ingeschakeld.
Met dank aan Geral die mij en Wal weg wilde brengen (bij gebrek aan trailerbewijs en welwillende stalgenoten)


Zo gezegd, zo gedaan dus Wal achtergelaten en weer dezelfde heisa met vervoer vinden voor zaterdag


Vervolgens is er een ander slangetje in gebracht waardoor een hele boel vloeistof in werd gespoten. Die vloeistof werd er ook weer uitgezogen en daar gaan ze onderzoeken op doen, wat er voor spul in zijn longen zit.
Daarna ging ik van m'n stokje (combi van weinig nachtrust, niet gegeten en stress) en mochten de veeartsen míj oplappen met een stoeltje, een koekje en een kop thee (briljante commentaar: 'zo bloederig was het toch niet?')
Dus zo ging het ziek-zwak-en-msselijke duo weer naar huis


Wal gaat nu nog niet zo goed. Hij glimt als een spiegeltje, eet prima, maar is zo actief als een dood vogeltje. Ik mag wel gewoon rijden maar de lol is er voor mij af, een paard dat zich niet lekker voelt moeten rondduwen door de bak is voor mij niet echt prettig rijden. Hoop volgende week meer tijd te krijgen overdag zodat ik gewoon een rondje bos kan pakken. Hopelijk wordt ie daar wat vrolijker van. Ik word er in elk geval niet blij van...
