Geplaatst Mijn vriendin heeft een pony/paard van ong 7 jaar. Het is een spring gefokt paardje maar er werd niet veel mee gedaan voor deze eigenaar. Hij werd alleen bij springwedstrijden gebruikt en nooit echt training gehad in de dressuur. Dat merk je nu wel. Ok, dit is niet de reden van het probleem wat ik nu ga vertellen.
Ik heb eigenlijk 2 problemen, de ene is de oorzaak van het andere.
Probleem 1:
Mijn vriendin wilde altijd al spring amazone worden. Maar om springwedstrijden te kunnen doen, heeft ze eerst een winstpunt in de dressuur nodig. Ze heeft al een aantal dressuurwedstrijden gedaan maar helaas nog geen winstpunt. Dat heeft een aantal redenen. Ze wordt zelf erg zenuwachtig. De avond na elke wedstrijd heeft ze erge spierpijn door de spanning. Omdat haar paard best slim is, voelt hij dit aan en gaat er mee klooien. Hij gaat niet bokken of steigeren, maar gedraagd zich weer als een onopgevoede kreng haha. Hij gaat met zijn billen naar binnen en hij houdt zijn hoofd scheef. Hierdoor raakt ze helemaal gefrusteerd en komt na de proef boos van haar paard af. Ik weet wat jullie denken, ze moet gewoon geduldig blijven. Als ik met haar ga praten dan wordt ze ook rustig en wil het opnieuw proberen, maar dan komt HET probleem aangelopen.
Haar moeder. Door haar moeder wordt ze helemaal gestressed. Haar moeder is zo opdringerig en commandeerd haar altijd wat ze moet doen. Dan wil mijn vriendin echt helemaal niks meer doen. En zo gaat het bij elke wedstrijd. Ook gewoon op normale dagen. Ze heeft altijd ruzie met haar moeder. Alles wat ze doet is fout maakt niet uit hoe hard ze het probeerd om alles goed te doen. Vooral met haar paard, volgens haar moeder doet ze alles verkeerd. Nu laat ze haar moeder alles doen aangezien ze het anders toch fout doet. Maar dan gaat die moeder weer klagen over dat mijn vriendin lui is en niks doet met haar paard. Dat die moeder alles zelf doet terwijl het de paard is van die dochter. Dus dan gaat mijn vriendin weer helpen en raad eens?? ZE DOET WEER ALLES FOUT volgens haar moeder!! Is toch niet normaal!!!! Ik snap het gewoon niet...
Mijn vriendin is op het punt aangekomen dat ze paardrijden nu helemaal niet meer leuk vindt. En ze weet niet waarom. (Ik weet wel waarom... en jullie ook denk ik...). Ze wil dus haar paard verkopen, maar dat vindt ze jammer omdat haar ouders al heel veel hebben uitgegeven aan haar voor haar paard. Dus ze weet niet wat ze moet doen...
Ze heeft dus een bijrijder gevonden die haar paard een aantal dagen in de week wil rijden. Maar hier is probleem 2:
Sinds dat haar bijrijder op het paard rijdt, begint hij elke keer te staken. Hij gaat echt hoog de lucht in en stopt niet. Als je hem een beetje vooruit krijgt dan begint hij na een paar meter weer.
Dit vind ik heel raar, want ik heb ook vaak op het paard gereden terwijl mijn vriendin op vakantie was, of inrijden voor een wedstrijdje, en bij mij deed hij dat niet. Bij mij loopt hij zeer netjes en gedragelijk. Bij mijn vriendin doet hij ook niks. Hij gaat bij haar niet steigeren, ok, hij gaat wel soms met zijn hoofd de lucht in maar nooit met zijn benen
.Sinds dat die bijrijder hem rijdt (een volwassenen vrouw) ging hij bij mij ook 1 keer in de staking. Maar ik schop hem naar voren (beetje hard gezegd) en dan gedraagt hij zich weer. Bij mij weet hij dat hij het niet moet doen. Bij mijn vriendin doet hij nog steeds niks (komt omdat hij niet en voorwaarts-en nagevelijk moet lopen. Ze rijdt nu voort gewoon voor zijn beweging. Zelf heeft ze er geen zin in.) Maar bij de bijrijder steigert hij wel heel vaak. Ze neemt nu les bij de stal eigenaar maar toch blijft hij steigeren. Ik zelf zie haar het nooit proberen om hem naar voren te schoppen. Ze denkt dat dat het erger maakt. Maar bij mij hield hij op en doet hij het nooit meer (ik schop niet zoals je het nu leest, ik geef hem gewoon een consiquente aandrijving, harder dan een normale aansporing, jullie snappen het wel). Ik weet niet wat ik hieran kan doen. Ik heb al vaak gezegd hoe ik dit probleem oplos, en hoe zij het kan oplossen, maar toch doet de bijrijder dat niet. Nee, ze gaan in de les naar de longeerzweep en doen het zo. Nou als dat werkt, ok, dat kan, maar dat paard is al heel zijn leven bang voor de zweep en ik ben bang dat het hierdoor erger wordt.
Ik heb nu 2 problemen gegeven. Ik wil probleem 1 proberen op te lossen door met mijn vriendin een weekje naar zeeland te gaan met onze paarden ZONDER ouders en zo proberen haar vertrouwen in de LOL van het paardrijden terug te krijgen. Het liefst wil ik eerlijk tegen haar zijn over wat ik denk dat het probleem is, maar hoe zeg je dat tegen een meisje dat je denk dat haar moeder haar paardenleven verziekt. (volgens mij weet ze het zelf ook maar toch, zoiets zeg je niet.)
Probleem 2 is mijn zaak niet dus ze moeten het zelf weten, maar al deze dingen hebben met elkaar te maken.
Ik schrijf dit met alle respect voor mijn vriendin en wil haar helpen, dus ik hoef geen commentaar over: dit is niet zo eerlijk tegenover die mensen bla bla bla.. Ik wil haar helpen, want thuis heeft ze ook alleen maar ruzie, paardrijden hoort haar ontspanning te geven en haar ontsnapping te zijn van haar thuis situatie vind ik..
Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen!
