Geplaatst 
Toen kwamen we bij het eerste zandpad, zegt het andere stalmaatje, zal ik dit stuk eerst voorop galopperen? Ik had al een beetje een raar gevoel erbij
(zij is niet zo heel erg zeker van haarzelf en paard), maar ik dacht, ach doe niet zo gek, het gaat vast goed. Ik reed achter haar, komen we bij het midden van het zandpad waar een hek aan de zijkant zit. Haar paard vind hekken altijd een beetje eng. Dus ze schiet opzij en gelijk weer terug, gooit de kont de lucht en en stopt daarna gelijk. Dit kon ze niet uitzitten, dus ze vloog er voor af. Ik galoppeerde op paardlengte achter haar, en ze valt precies voor ulisse's hoeven. ulisse in de rem, en stopt nog geen centimeter voor haar. Paard er vandoor . Alles gaat dan zo snel. Ik weet nog dat ik dacht: ik moet zien dat ik ulisse dwars over het pad heenzet, anders gaat die straks erachter aan (crossmonster 
). M. blijft liggen, ik van ulisse af, proberen Yfande te pakken te krijgen. Dat lukte gelukkig vrij snel. Yfande kwam al terug. Ondertussen is M. rechtop gaan zitten. Omdat het nogal waaide, en wij midden op het pad stonden, stelde ik voor om even te gaan lopen met paardn a/d hand. Ze stond op en viel gelijk weer neer. Toen ze weer een beetje bij zinnen was, heeft ze wel 10x gevraagd wat er was gebeurd, en dat ze zich zo raar voelde. Uiteindelijk zijn we wel weer opgestapt, en terug naar huis gestapt. Was echt schrikken zeg.
ulisse vond het allemaal maar raar, en was helemaal opgefokt, die liep helemaal te dansen. Ze dacht dat we lekker een rondje gingen rennen. Ik dacht er eerst nog aan om nog een stuk alleen naar buiten te gaan, maar ulisse is met dit weer zo fris, en nu ook nog opgefokt dat me dit geen goed idee leek. Heb haar op stal maar flink beloont, en lekker in de wei gezet, kan ze daar haar energie kwijt.
Ben vast niet de enige die zoiets heeft meegemaakt. Ben er zelf nog nooit buiten afgevallen (oh, oh, moet je niet zeggen, volgende x val ik eraf..
) Schrikken is dat zeg... 
