Dat had ik niet mogen doen, want in diezelfde week was het weer niet goed.
Weer dat hij net niet good loopt, bijna niet zichtbaar, maar niet goed.
Bij toeval kwam er een paar dagen later, voor een ander paard, een homeopaat, accupunturist en weet ik veel wat die man is.
Ik had eigenlijk de Da weer willen bellen, maar dacht ach, die komt toch, laat ik die er maar naar kijken.
Da, hoefsmid, een magenetiseur hadden allemaal gezegt dat Kawa last had, rechtsvoor in de knie.
Deze man, gaat drukken op drukpunten en zegt meteen, dat paard heeft niks rechtsvoor, dus zal het wel linksachter zitten.
Daar drukte hij ook op wat drukpunten en idd, Kawa zakte 15 cm in.
Kawa had dus last linksachter, ging dat ontlasten en overbelaste daarom rechtsvoor, waardoor het leek dat hij daar last had.
Hij zei ook meteen, maar dat paard loopt niet echt kreupel, maar net niet helemaal rad.
Bingo!
Hij had last van zijn linker achterknie, veel kans gedaan in de wei met maf doen, kwam veel voor volgens hem.
Hij heeft Kawa toen behandeld.
De 5 daarop volgende dagen moets ik Kawa rijden, een half uur, ook al was het niet goed, dit om zijn behandeling te versterken.
De eerste dag was meteen met hem erbij en hij liep beter dan hij gedaan had.
Maar er werd meteen gezegd, ga daar dus de komende dagen maar niet vanuit, die komt door de accupunctuur naald.
En idd de dag erna was het huilen met de pet op.
De dag erna al weer een stuk beter, maar het voelde toen hetzelfde als voor de behandeling.
Maar de dagen daarna voelde hij gewoon goed aan.
Na 2 weken kwam hij terug voor controle, tot die tijd mocht ik rijden, maar alleen maar B oefeningen, liefst zelfs veel vooruit, dus in die tijd veel bos "gecrost", wat heel goed ging.
Bij de controle waar hij de drukpunten weer afging, kon hij niet meer vinden.
En moest ik Kawa weer gewoon gaan trainen.
Ook de zijgangen, waar het de keren daarvoor elke keer op mis was gegaan.
wat volgens hem heel logisch was.
Ik vond het heel eng om te gaan doen, vooral de dag erna, want dan was het de keer erop mis.
Nu wonder bij wonder, gaat het na vele weken nog steeds goed. *afkoppen*
Na lange buitenritten van 2.5 uur, maar ook met dressuurtraining, waar ik de zijgangen weer aan het trainen ben.
Gisteren is hij nog eens gecontroleerd, maar weer werd alles goed bevonden!
Het lijkt erop dat hij de oorzaak heeft gevonden en dus niet is blijven hangen op het punt waar het leek te zitten.
En nu maar duimen dat het goed blijft gaan.
Want elke keer blijf ik het spannend vinden.
