(zou dat toeval zijn of door de arnica D6??)Ze had haar halster trouwens af gedaan in de wei (uit frustratie dat ze die weer om moest?). Ik besloot haar te longeren (vooral stappen) en meteen het hoofdstel om te doen. Maar natuurlijk wilde ze niet meewerken. Opeens kreeg ik een 'paardenfluisteraarsgevoel'
Ik liep gewoon de box een stukje in en liet haar van me weg lopen door een tikje tegen haar kont te geven. Dit keer deed ze trouwens niet haar oren in haar nek, gelukkig. Ik liet haar bij me weggaan en weer terug komen als ik me omdraaide en net deed of ik weg liep. Op een gegeven moment ging ik in het midden van de box staan (ze liet zich nog niet pakken) en toen begon ze rondjes om me heen te stappen. Ik draaide steeds met haar mee. Af en toe stopte ze, keek me twijfelend aan en liep weer verder. Dan zette ik een stapje naar voren en weer terug. Uiteindelijk stopte ze en begon steeds om te kijken naar me. Ik legde de teugels op haar hals en schoof ze naar voren, langzaam over haar hoofd. Ik deed nog niets, en bleef wachten. Toen ze weer keek deed ik een pas naar voren en legde mijn hand op haar neus. Toen voelde ik dat ze zich over gaf en ik kon zo het hoofdstel in doen!!
Toen gaan longeren en ze was fris, de koeien waren aan het hollen dus de staart erop en gek doen. Ik heb haar wat laten draven en veel laten stappen, zowel op de volte als rechtuit. Omdat ze wat gespannen was, was ze ook een beetje stijf in de rug. Maar verder ging het erg goed!
