Geplaatst 
Toen ik op een dag naar me paardje ging was een nieuwe shetland pony Silke, ze was gemeen beet ging rollen als je op haar wou zitten, bokte, steigerde viel je aan.
In het begin was het grappig maar niemand deed jou, gaf jou liefde want je was tenslotte een manege pony...
Ik besloot om voor jou te zorgen, eerst liet je mij niet toe maar na een kwart jaar begon je me te vertrouwen.
Ik kwam om de dag om jou te verzorgen buiten te lopen en te longeren. Alles werd steeds beter en we starten VD en je vond dit geweldig!
Ik hield zoveel van jou! En toen kreeg ik een ongeluk met een ander paard mijn scheen was 2x gebroken en mijn kuitbeen 1x, 6 dagen heb ik in het ziekenhuis gelegen ik ben geopereerd.
Maar het ergste was nog dat iedereen jou ging doen, om ervoor te zorgen dat je maar beweging kreeg, haar oude patroon kwam weer helemaal terug.
Na 2 maanden was ik weer helemaal hersteld en ik kocht allemaal speciale spullen om je alles maar makkelijker te maken.
Toen was eindelijk een jaar voorbij, we waren alweer een jaar samen! Maar helaas kwam daar snel een eind aan, ik kreeg 1 dag voordat je wegging te horen dat je wegging.
Ik heb nog nooit zo hard gehuild als toen. Je bent nu ergens bij een handelaar, denk ik. Niemand wil mij het adres geven van waar je bent, want niemand weet het.
Ik hou nogsteeds zoveel van jou het is nu precies 2 maanden geleden dat je wegbent...
Silke waar je ook bent ik mis je en ik kan alleen maar hopen dat het goed met je gaat
Lief meisje je blijft altijd mijn engel, mijn ster jij bent het voorbeeld voor mij dat je altijd kan veranderen in de positieve manier
