Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Joyce schreef:Arg wat ben ik toch blij met mn gup
En ben ook echt super blij dat het met suevo en jou ook zo goed gaat Het lijkt wel of het altijd het zelfde gaat Allebei een dipje, nu allebei super
Smookey schreef:Sentimentele muts, boeiend het is gewoon zo. Ik kan soms heerlijk naar mijn kanjer kijken als hij in het bakje staat en dan realiseer ik me dat hij gewoon van mij is na al die jaren een echt eigen paard (pony). Iets wat ik vroeger zo graag wilde en wat ik nu gewoon heb en waarvan ik soms vergeet hoe graag ik het wilde!!!
Ik denk dat wij met zijn allen het zo getroffen hebben een paard is er altijd voor je, als ik me rot voel ga ik lekker naar buiten met mijn kanjer, lekker met een lostuigeltje en niks van hem vragen, maar gewoon het op hem zitten en het samen zijn, De wind die door je haren gaat en die er voor zorgt dat je even nergens aan denkt.
Als ik bij mijn paard ben heb ik ineens geen problemen meer en is alles okee. De rust die mijn paard mij geeft dat kan geen mens hem na doen!!!
Mijn paard laat me elke dag weer realiseren dat het niet allemaal zo rot is in de wereld, hij laat me lachen en is er als je het nodig hebt.
Ik denk dat dit topic heel goed is, dat we weer even realiseren dat het niet allemaal vanzelf sprekend is, maar dat het iets heel bijzonders is dat je jezelf een paardeneigenaar mag noemen en dat een hoop mensen in onze schoenen zouden willen staan, MAAR WIJ HEBBEN HET!!!
Dyonne schreef:Ik kijk ook graag naar hem. Of stap er even zonder zadel op. Hij is dan altijd zo verschrikkelijk braaf. Terwijl het een hete dondersteen is. Als ik dan eens zonder zadel en zonder hoofdstel rijdt, denken mensen dat ik echt gek ben. Maar ik vind het heerlijk. En lekker in de stal luisteren naar etende pony's is idd ook gaaf. Per dag zit ik heel wat uren tussen de pony's en dan ben ik pas echt gelukkig.
Dus ken het gevoel helemaal. Ik geniet bijna elke dag van de pony's. (Bijna, want soms kan ik mijn eigen pony wel wat aandoen, hij is zo vervelend af en toe. Maar als ik dan even hem loslaat, of bij hem ga zitten is het over het algemeen over.)
cloris schreef:Het doet me goed om dit te lezen, zeker na al onze "gesprekken" toen je nog in Spanje zat
Zo kan ik ook uren naar Piepje kijken, kijken hoe hij zijn hooi opeet, zijn hinnik als ik hem roep als ik aankom, zijn koppie die altijd door het stalraam kijkt waar ik heen ga...
Jaa ik denk dat ik wel weet wat je bedoelt