
ik ging vandaag voor de verandering even longeren ipv rijden.
dus ik zadel op, hoofdstel in, longeerlijn eraan en klaar

eerst maar even warmlopen, daarna bijzetten

ik had al een rondje in het weiland gedaan (kaal land) en het was droog,
dus ik daar gelongeerd. (is een stuk 20 bij 20, (2 blokken schuin onder elkaar, heel handig voor longeren dus

maakt magned een vrolijke huppel, ligt ze in 1x met haar achterbenen elk een kant op (toch uitgegleden dus, maar echt als bambi in de spagaat.) en ze stond niet gelijk op, mijn hart stond gelijk stil, na een paar seconden (leken wel minuten


toch maar een ander plekje opgezocht om te longeren.
het land waar ik altijd rijd dan maar. (daar staan stoppels op, waar ze nog grip op heeft)
na 10 min heb ik haar bijgezet, en ze liep echt heerlijk.
netjes ontspannen gewoon 1 tempo niet lopen klooien, niet bokken

gewoon erg braaf.

opeens voel ik helemal geen gewicht meer in mijn hand, ze trekt nooit, maar dit was anders, dus ik kijk naar de lijn, zie ik hem nog net op de grond vallen. mijn mond viel echt open van verbazing, ik had hem vastgeklikt en het ging al 10 min goed

maar goed, toen schoot de stress toe.
een enorm land, een bijgezet paard helemaal los. en kan zo de weg op. Dat kan niet goed gaan!
ik zag alle verschrikkelijke dingen al voor me. dus ik zeg tegen een vriendin (paard liep nog onverstoorbaar door, netjes nagevelijk en op de volte

dus ik hard nadenken, ik denk nog even en ze gaat aan de kletter, maakt wat bokkensprongen en komt erachter dat ze nog is bijgezet.
dus ik zeg; magned hooooo (en ze stopt! (heeft ze nogal moeite mee

ik zeg kom maar, en ze loop zo op me af, nou mijn mond heeft nog nooit zover open gestaan van verbazing.
ik weet nog steeds niet wat er gebeurd is, maar ik weet wel dat het een nieuwe longeerlijn word (klipje is al wat ouder, maar voor zover ik weet absoluut niet in staat om los te gaan... maar ja veiligheid voor alles! )