Ik vond het heel interessant, ik merk dat ik in de omgang met Rowan heel erg als Jasmijn denk, terwijl in mijn overige dagelijks leven toch ook wel veel als Jolein denk.
Misschien is dat de reden dat ik me gelukkiger voel als ik met m'n paard ben dan zonder...
En misschien als ik in mijn dagelijks leven meer als Jasmijn leer te denken, ik ook wel een positiever mens wordt.