
Een van de belanglijkste regels is toch: IN STAP PASSEREN, of als het echt moet in een heel rustig drafje.
Was ik vandaag in het bos lekker even aan het stappen, komen er van achter twee joekelse paarden aangedraaft(wel met ruiter

Anton helmaal over de zeik: staart in de lucht, kop omhoog en maar dribbelen. Maar die ruiters gaan niet even stappen, nee hoor vooral door draven(dat ene mens had haar paard trouwens helemaal niet onder controle) en daar kan ik nou niet tegen: ze zien toch dat Anton het niet prettig vindt als ze van achter zo hard aan komen draven. Ik vind het echt asociaal.
Ik heb Anton toen de parkeerplaats van een tuincentrum op gestuurd en daar een rondje laten stappen. Daarna werd hij wel weer wat rustiger.
Verdere rit ging het heel goed, zelf een stammetje gesprongen

Ik ben wel trots op mijn knollie hoor, hij trapte niet naar die paarden(had wel hun lesje kunnen zijn) en hij ging er ook niet knetter hard vandoor.
Want hij was echt bang, kan me wel voorstellen want het was echt zo'n gevoel alsof we van achter opgedreven werden.