Geplaatst Het balkjes lopen ging echt heel erg lekker. Odin swingde er overheen en smeekte bijna om de balken verder uit elkaar te laten leggen. Hij had zoveel ruimte over dat ze nog een heel stuk verder uit elkaar hadden gekund voor hem. Maar de anderen hadden zo al moeite genoeg, en we gingen nog springen, dus moesten we niet te enthousiast worden.
Hij vond het zo leuk, dat hij er af en toe ineens vandoor schoot. Het was natuurlijk ook best koud gisteravond, maar normaal gesproken heeft hij hier weinig tot geen last van. Volgens mijn instructeur was het gewoon joligheid, omdat hij het zo leuk vond!
Toen er een sprongetje neergezet werd achter de balken, kreeg ik toch een beetje de kriebels. Ik vind het altijd weer spannend als we gaan springen. Maar dit keer was Odin heel zeker en nam hij de sprongetjes prima. Ik ging het zowaar erg leuk vinden. Het enkele sprongetje werd een in-uitje en ook dat ging prima.
Daarna werd er door de instructeur een kruisje achter gezet, en vond ik het genoeg geweest. Hij had me eens beloofd dat hij er de volgende keer tijdens de springles wel op wilde als ik niet verder durfde, dus ik steeg af. Toen de instructeur naar Odin toe liep gingen zijn oren al in de nek, en stond hij te stampen! Het duurde dan ook even voordat de instructeur opgestegen was, Odin sloeg met zijn achterbeen alsof hij wou zeggen dat hij dit niet zo'n goed idee vond!
De eerste rondjes door de bak hield Odin zich vreselijk vast, en liep daardoor niet helemaal zuiver. Wat is het toch ook een aparte, die Amor-kleinzoon van mij! Daarna leek het of hij de zaakjes begon te vertrouwen en kon de instructeur op de sprong af. Hij sprong als een tijger, maar bleef trucjes uitproberen om niet naar de hindernis toe te hoeven gaan. En dat terwijl hij bij mij geen stap verkeerd gezet had!
Maf paard!
Toen de instructeur weer afsteeg en ik er weer opging om Odin uit te stappen, deed hij helemaal niet moeilijk en liep gelijk relaxed weer weg.
Tsja, het blijft een karakterpaard! Eigenlijk wel grappig dat hij zo eenkennig is en niet zomaar iedereen op zijn rug gelijk vertrouwt. Ik ben blij dat hij mij inmiddels wel als zijn maatje ziet en graag voor me wil werken.
Volgende keer ga ik gewoon lekker de hele les zelf springen, ik heb nu gezien dat hij het heel gemakkelijk aankan en dus vertrouw ik maar wat meer op hem, dan gaat het vast goed.
