Ik werd altijd het penny-de-pony-meisje genoemd (omdat ik als volwassene op een pony reed).
Maar nu ik ruim een week mijn nieuwe aanwinst heb, is ze ondertussen stormerender hand mijn hart aan het veroveren...
Ik vond het al opzienbarend dat ze na een paar dagen al naar me toe kwam als ik haar uit het land kwam halen (ik was een grasmaaier pony gewend die niet wegliep maar wel bleef staan en steeds sneller ging eten ..)
Na de tweede keer rijden kreeg ik na het rijden toen ik terug kwam op stal al een heel lief brom hinnikje van haar...

Maar goed ik bleef een beetje nuchter doen, dat het natuurlijk om het hapje op stal te doen was en zo.. (liep een beetje stoer en cool te doen

Van de week kwam ze in volle galop op me af in het land enstopte voor me en stopte haar neus onder me arm.... je kon me bijna opdweilen..
Ik herrinerde me het 'Timothei' (voor de wat oudere onder ons, kennen mischien nog die shampoo reklame waar een man en vrouw in slow-motion op elkaar af kwamen rennen in een bloemetjes wei en elkaar in de armen vielen) moment toen ik mijn pony net had, en hij in volle galop op me af kwam, ik helemaal verrukt, en hij straal langs me heen galoppeerde en bij het hek ging staan snuiven naar een stel merries aan de overkant (was nog niet zo lang hengst af toen....)

Gisteren kom ik op stal aan, ze stond naar buiten te kijken, ze zag me en werd wakker/alert en gaf me toch een brul van een hinnik...
Ik weet ook wel dat het ene paard 'verbaler' ingesteld is dan het andere... Maar ik vind het toch wel héél erg leuk...
*zucht* ik vind haar zoooo lief... en zij mij mischien ook...
