Geplaatst Vanmiddag stonden onze paardjes lekker buiten. Ik was m'n kamer aan 't opruimen en keek even naar buiten en zag ons shetje in de verkeerde wei staan. Goed, dat gebeurt wel vaker, aangezien meneer onder het schrikdraad door kan
Ik wou hem even terug gaan zetten en de staldeuren dicht gaan doen, omdat hij anders in stal kon komen en hij precies weet hoe de ton met biks open gaat... In de wei aangekomen zag ik dat Dolly (pony van mensen hier in de straat, staat al een tijd bij ons, zijn haar nu aan 't beleren) ook in de verkeerde wei stond. Tegelijkertijd zag ik vanalles wat niet klopte... Dolly haar dekentje hing helemaal scheef, dekensingels waren los, onderste lijn van het schrikdraad was open. Nouja, kan allemaal gebeuren. Ik dacht eerst Dolly haar dekentje maar eens af te doen, want dat had ze toch alleen maar even op omdat ze net daarvoor eventjes gereden was en het een beetje warm had. Toen ik haar dekentje af ging doen zag ik allemaal bloed aan haar achterbenen zitten, ook waren d'r benen door- en doornat. Haar dekentje was ook nat van achter. M'n eerste reactie was dat ze hengstig was... Toch maar even verder gekeken natuurlijk. Aan haar ene achterbeen mocht ik absoluut niet aan het spronggewricht komen. Daar zat ook een wondje, en op haar benen zaten nog een paar kleine wondjes. Ik wou m'n zus bellen of ze even mee wou kijken, maar natuurlijk had ik net m'n mobieltje niet bij (die heb ik altijd bij, maar nu natuurlijk niet). Dolly stond nog wel rustig te eten in de wei, dus ik naar binnen gelopen om m'n zus te halen. De schade viel op het eerste gezicht toch nog wel mee.
Daarna Dolly mee genomen naar de waterslang... Ze durfde amper te lopen, steunde bijna niet op haar ene achterbeen en zweette zich ineens helemaal kapot. Snel een wollen dekentje er over gegooid en het beentje afgespoten, in de hoop te kunnen ontdekken wat er precies aan de hand was. Dolly stond ondertussen helemaal te trillen, ze leek helemaal in paniek. Aan haar been konden we niks ernstig vinden, wel leek haar ene pees zachter te voelen dan de andere, en reageerde ze heel heftig op 't aanraken van 't spronggewricht.
Vervolgens Dolly terug op stal gezet, 't leek allemaal wel te gaan. Snel naar Jolanda (eigenaresse van Dolly) gelopen om haar te waarschuwen. Zij kwam mee naar stal. Dolly stond weer helemaal te trillen, en ging vervolgens liggen. Dierenarts gebeld en bij Dol gebleven.
Ze leek steeds meer in paniek te raken, en kreeg ook nog eens koliek verschijnselen. Ze lag eerst gewoon met d'r hoofdje omhoog, nog een beetje hooi te knabbelen en keek nog redelijk attent uit haar oogjes. Wel ademde ze heel zwaar. Ik ben er bij in stal gaan zitten, af en toe legde ze d'r hoofd half op m'n schoot. Even later ging ik de stal uit (de dierenarts was op route, dus zou het even duren voor hij kwam) en toen ging Dolly helemaal plat liggen. Als ik d'r riep kwam ze wel weer een beetje overeind. Maar op een duur ging ze weer helemaal plat liggen, reageerde niet meer als ik d'r riep en d'r ogen draaiden helemaal weg. Het zag er zo eng uit
Ik probeerde d'r een beetje overeind te krijgen, of in ieder geval wat rechter op te laten liggen, maar het lukte niet. Ze reageerde niet meer, het leek wel of ze even weg was van de wereld. Het zag er echt eng uit, ze gaf het vechten op leek het wel. Snel de dierenarts gebeld dat ze direct moesten komen. Er was al iemand onderweg. Na een tijdje kwam Dolly uit zich zelf weer een beetje bij, ze tilde haar hoofdje weer wat op. Jolanda heeft er toen een hele tijd bij gezeten en zitten knuffelen. En ineens deed Dolly weer een poging om op te staan, dit lukte niet, ze stortte weer neer van de pijn in haar been. Ze was ondertussen doornat van het zweet. Uiteindelijk stond ze toch uit zich zelf op. Wat waren wij opgelucht!
Ik heb d'r een hele tijd staan knuffelen, had het idee dat ze daardoor wat beter bij bleef. Zodra ik stopte met aaien leek ze wel weer langzaam in te storten ('t zal wel verbeelding zijn geweest hoor van mij
). Eindelijk kwam toen de dierenarts... Wat duurt wachten lang! Zeker toen ze de moed leek op te geven wist ik niet wat ik moest doen... 
Met behulp van de DA Dolly de stal 'uitgesleurd' (letterlijk). Die heeft d'r onderzocht en constateerde dat ze inderdaad buikkrampen had. Daar heeft ze een spuitje voor gehad. Dit zou 1,5 tot 2 uur werken en de kans was er dat de krampen dan weer terug zouden komen. Gelukkig ging het vanavond (ruim 3 uur later) nog steeds goed! Ook heeft de DA naar haar been gekeken, omdat Dolly er toch nog een klein beetje op steunde en ze niet ging hinken, kon ze vrijwel zeker uitsluiten dat er een scheurtje of iets in de pezen zou zitten. Ze dacht dat het been gewoon erg verdraaid was omdat het hele spronggewricht heel gevoelig was. Tegen de pijn in haar been hebben we pijnstillers gehad, die mogen we pas vanaf morgen geven, aangezien dit niet samengaat met het spuitje tegen de koliek.
Verder moeten we het beentje elke dag even goed schoonmaken en een zalfje op de wondjes smeren, maar dat is verder redelijk vanzelfsprekend.
Ik ben al lang blij dat tot nu toe de krampen nog niet terug gekomen zijn. Dolly kijkt ook weer wat vrolijker uit d'r oogjes. Wel is het duidelijk dat ze nog erg veel last heeft van haar been. In stal draait ze wel een beetje rond, maar de achterbeentjes blijven op een plaats staan. Alleen de voorkant beweegt...
Nu de vraag wat er gebeurd is... Geen idee. Amrad had dus ook bloed aan zijn benen, maar daar is verder niks aan te ontdekken, dus dat zal bloed van Dolly geweest zijn.
Misschien hebben die twee dus ruzie gehad (allebei behoorlijk bazig, dus zou goed kunnen) en is Dolly door de draad heen gevlogen en vast komen te zitten...
Misschien heeft Dolly in de wei al een koliekaanval gehad, en is Amrad er terwijl ze lag op afgestormd...
Misschien hebben ze alleen lopen ruzie-en met z'n tweeen...
Ik weet het niet, en zal er nooit achter komen ook.
Het grootste raadsel is me nog hoe die benen van die pony's zo nat zijn gekomen. Zweet zou je denken, maar dat kan haast niet. Bij Dolly waren haar achterbenen en haar staart echt doorweekt, bij Amrad zijn voorbenen. Het is me echt een raadsel... Iemand enig idee?
Ik heb overal waar de draad kapot was nog gekeken of er misschien bloed aan zat ofzo, maar niks kunnen vinden.
Pino, de fjord van m'n zus en Joepie, ons shetje, hebben helemaal niks gelukkig.
Sorry voor het lange, en misschien wazige verhaal... Maar ben me echt rot geschrokken, zeker op het moment dat Dolly de moed leek op te geven.
We hebben Dolly en Joepie nu maar even tijdelijk apart op stal gezet (staan normaal samen), zodat Dolly goed kan rusten als ze wil. En voorlopig gaan ze apart van Amrad en Pino in de wei...
Wat ben ik trouwens blij dat ik vanuit m'n kamer toevallig Joepie zag staan! Als ik dat niet gezien had was ik niet naar de wei gelopen en had ik Dolly niet ontdekt... Wie weet hoe het dan allemaal was afgelopen...
Jolanda haar dochtertje (meisje is 3) had ook goed door dat het foute boel was volgens mij. Ze kon vanavond helemaal niet slapen zei Jolanda, en ze was een beetje angstig. Vrij logisch. Ik heb ook behoorlijk bot tegen haar gedaan vanmiddag, heb ik nu wel heel erg spijt van
Nogmaals sorry voor het wazige verhaal... Moest het even kwijt!
Groetjes Diane
Gisteravond rond 12 uur is m'n moeder nog even bij haar wezen kijken. Ze lag toen weer helemaal plat in stal, maar toen m'n moeder kwam kwam ze wel uit zich zelf weer een eindje overeind. Ook lag ze af en toe nog lekker wat hooi te knabbelen.
) in haar been is gaan ontsteken. Ze heeft 2 spuiten antibiotica gehad, en de dierenarts komt morgen weer kijken.
