Dus meneer verdwijnt naar achter in de stal en denkt "je kan m'n rug op" <- nee nu nog niet lieverd, over een uurtje als jij duf bent
Vond ik toch wel zielig, dus ik wilde hem nog iets lekkers geven voor de smaak, maar had natuurlijk niks bij me... In de keuken lag wel suiker, maar mijn paard lust dat niet. Toch maar gegeven met het idee dat het zoet is en toch beter smaakt dan wormpasta of sedalin, maar het klontje kwam bijna net zo snel weer naar buiten als ik het erin stopte
Dus nu staat ie achter in z'n hok héél sjagarijnig naar de muur te staren... agossie!




