Het western is altijd blijven kriebelen, en ooit zal het er wel van komen (hoop ik) dat we serieus aan de gang kunnen.
Ik kon van een vriendin een hoofdstel overnemen, en ik leen een zadel van mijn stalhouder.
Men neme ten eerste, een schitterende pad:

Gevolgd door het zadel (kunsstof)

en natuurlijk HET hoofdstel (waar ik erg blij mee ben!)

Ok, het is niet de mooiste combinatie, het is niet nieuw....
Gelukkig ben ik iemand die met weinig tevreden is.
Het past, en het zadel zit als een huis!
Nu nog lessen... *zucht*