Gisteren was mijn moeder in paniek. Zij pastte op kids en hond 's avonds. We zijn nauwelijks weg, belt ze op: Jaimy (onze hond) lag doodziek op het terras, rochelend ademhalen, piepen, niet reageren. Mijn ouders durfden niet te dichtbij te komen, ze kennen haar niet zo goed. Zij de dierenambulance gebeld (want 22.00), wij naar huis gescheurd. Belt mijn vader weer: mijn moeder was toch maar voorzichtig gaan aaien, voelde ze dat de halsband helemaal strak zat: zat het ringetje tussen de planken van het terras!!! Paniek! Mazzel dat Jaimy zo rustig bleef en niet ging panieken. Mijn vader een plank losgewrikt (want zat muurvast)0 en ze was weer vrij!!!
Mijn vader moet niets van honden hebben, maar nou opeens is het Jaimy voor en Jaimy na...dit schept een band voor het leven...
En vandaag was mijn hengstje ziek. Ik had buitengereden, hij was zo gek als een deur. Heb alle hoeken van het bos en een boomstam van heel dichtbij gezien, en hij was drijfnat. Na uitstappen in de paddock om verder te drogen, ik haal hem eruit: heel zielig hinnikje, zware ademhaling, pompen. Toch maar afgespoten (lauw) en op stal gezet. Hij hoefde geen slobber en geen hooi. Naar huis gegaan en gevraagd of de stalhulp op wilde letten. Uurtje later weer terug, hij stond nog precies hetzelfde. Veearts gebeld. Waarschijnlijk was hij koliekerig, hij heeft een pijnstiller gekregen en staat nu een nachtje in Phoebe's box (zaagsel) omdat ie niks mag eten. Om 23.00 nog teruggeweest en hij ziet er helemaal oke uit. Morgen temperaturen en veearts weer bellen. Als dat goed is mag hij wel mee op de trailer, naar mijn instructrice, maar een paar dagen niet rijden, alleen longeren. Ach...het gaat erom dat ie oke is en dat ik hem wel bij me kan hebben daar.
Maar bleeee..wat is het altijd schrikken als je beestje wat mankeert..
Groetjes Suzanne




Volgende keer dan maar?????