Geplaatst 
.Toen kwam de eigenaresse van de winkel naar me toe en vroeg of ik op zoek was naar een paard. Nou, zei ik, eigenlijk niet echt, maar je weet nooit wat je tegen het lijf loopt. Ze vroeg me waar ik dan naar zocht; Een éen of tweejarige, zo groen mogelijk (lekker goedkoop dus) die ik dan zelf zou inleren.Hmmm, zei ze, een vriendin van me zoekt namelijk iemand om een van haar paarden te rijden. Ze wilt hem niet verkopen, maar zoekt gewoon iemand die het beest wat bezig houdt en wat aandacht geeft. Ik denk, bellen kan nooit kwaad, dus ik heb haar die avond gebeld, en heb een afspraak gemaakt om te gaan kennismaken met haar en het paard. Ik verwachtte dus een recreatief gereden paardje dat al langere tijd stil stond. Een soort project zeg maar. Nou, op een gebied had ik gelijk; Hij is echt een project. Hij stond op een pensionstalletje waar ze niet veel tijd voor hem hadden, buiten “een keer in de zoveel tijd een borstel over zijn lijf”. Hij werd netjes buiten en binnen gezet en kreeg op tijd zijn natje en droogje, maar dat was het. Zijn vrouwtje heeft 14 paarden en had voor dit paard sinds een paar jaar altijd een verzorger, maar die was niet meer op komen dagen nadat het paard een peesblessure gekregen had.
Toen ik bij hem kwam was hij daar nog herstellende van en hij had een hoefzweer die een week eerder was opengelegd. Kortom; hij kon niet fatsoenlijk lopen. Hij is al 16 jaar, had een dikke pees linksvoor, hoefzweer rechtsvoor en heeft ooit linksachter in de draad gehangen, als hij net van stal komt heeft hij daardoor een wat stijf been. Daar komt bij dat hij al met al ongeveer twee tot drie maanden geen dagelijkse vertroeteling had gehad. Tot enkele jaren geleden heeft hij echter wel wedstrijden gelopen Z2 dressuur. Aangezien ik een zwak heb voor zielepieten, heb ik toch toegezegd voor Minimars te gaan zorgen. Zijn vrouwtje was blij verrast. De andere dag ben ik begonnen met stapwerk aan een touwtje op het hard. Eerst 10 minuten, en elke keer als hij dat een paar keer goed voor elkaar kreeg, 5 minuten erbij. Bij terugkomst afspuiten, en voetje 5 minuten weken in een teiltje sodawater voor die hoefzweer. Hoef goed schoon? Betadinedruppels in de wond. Zo zijn Minimars en ik ruim 3 weken aan het sukkelen geweest, dagje beter, dagje minder. Maar eindelijk, een week of twee geleden liep hij goed! Nog een keer de smid laten komen, tenen goed ingekort en voor op ijzertjes gezet om zijn pezen te ontzien. En na een dag of twee wennen loopt hij als herboren! Lekker ruim en ontspannen, ongelooflijk. Vorige week ben ik rustig begonnen met werk onder het zadel. Veel stappen en na ruim een week stapt hij 30 minuten en draaft hij een minuut of 5. Alles aan een lang teugeltje, linker en rechterhand, met een nette stelling en een beetje afgebogen. Hij zit links behoorlijk vast, maar dat gaan we er weer rustig uitrijden. Ik ben apetrots op “mijn” Minimarsje. Hij doet heel erg zijn best voor me, en loopt zonder pijn, relaxed en tevreden zélfs linksom! Al vindt hij dat wel moeilijk. Hij staat al 3 maanden stil, heeft 0 conditie, maar wel inzet. Ik hoop dat ik hem van het voorjaar weer lekker aan het lopen heb. Ik ga in ieder geval niets overhaasten. Hij is zichtbaar blij als ik hem kom halen. Staat braaf te wachten tot ik klaar ben met opzadelen, maar dan wilt hij gaan. Sta ik dan nog even te kletsen, dan krijg ik een duw in mijn rug. “Kom, mens, lopen jij!” En dat wil ik graag zo houden.
Zodra ik foto's heb zal ik ze een keer uploaden. Verwacht geen schoonheid, maar hij is errug lief!
maken. 
Hopelijk blijft t steeds beter gaan! 