Geplaatst Vandaag kwam ik weer op stal, en nu lag ie met zijn beetjes een beetje omhoog, en gespreid... Dit komt natuurlijk omdat ie stijf is geworden..
Het stonk heel erg, en veel mensen knepen hun neus dicht. Maar ik vond dat zo oneerlijk tegenover bolle, dat ik scheit had aan de stank. De mensen die hun neus dichtkepen kan ik wel wurgen, die pony vraagt er toch ook niet om?
Vervolgens kom ik 's avonds om te voeren, hebben ze verzorgstertjes van Candy haar deken niet omgedaan, en die in de kast gelegd...
Ik had de sleutel niet mee, want ik hoefde toch alleen even te voeren...
Dus nu staat de pony zonder deken. Fijn...
Vervolgens meld ik me aan op msn, krijg ik te horen dat een oud klasgenootje van mij een hersentumor heeft...
Waarom moet mij dit nou allemaal overkomen???????
Ik heb het hele weekend al lopen janken, en geloof me, mijn tranen zijn op. Mijn hoofd is helemaal leeg, en ik kan helemaal niks...
Het gaat dan eigenlijk alleen om het eerste en het laatste punt. Dat de pony zonder deken staat is ook vervelend, maar ze heeft best een dik vachtje, dus die overleefd een nachtje wel. Maar dat die jongen nou een hersentumor moet hebben, vind ik echt verschrikkelijk. Hij was altijd wel erg bijdehand tegen mij, en hij was ook nooit zo aardig tegen me, maar zoiets gun je niemand... 9 op de 10 mensen sterven hieraan, en als je niet sterft, dan heb je niet veel aan je leven... Wat een kloteweekend, zeg.. Ik voel me echt heel rot, en ik heb het gevoel dat ik iets moet doen, maar ik kan het niet...
Ik kon eigenlijk al niet naar stal vandaag, maar dat moest wel... Nu is die pony uit zijn stal gehaald, maar hij ligt nu langs de weg... Hij wordt morgen opgehaald, maar dat is zo'n verschrikkelijk gezicht...
Ik moest dit gewoon even kwijt... Ik heb me nog nooit zo onwijs rot gevoeld...........
