. Maar toen ik er voor het eerst daar was vond ik het natuurlijk doodeng
. en die pony(ze heeten debora) stond dus bij die stal, het werd steets leuker en ik kreeg steets meer een band met haar en ik begon paarden echt leuk te vinden.Tot een dag kwam dat wegens omstandig heden ik haar opeens nooit meer kon zien.Ik natuurlijk super verdrietig
.Ik kon niet eens afscheid nemen wand ik was op vakantie met mijn buren
.Het is al een paar maanden geleden maar zit er nog steeds super erg mee
.Ik wou dit ff neerzetten omdat het mischien oplucht, weet iemand iets tegen het verdriet?ooh en dit is een link van een foto van haar foto http://www.mijnalbum.nl/Album=RUHJMPR7
heel veel liefs, een verdrietig meisje