

Ik werd gelanceerd. Ik zag alles draaien en was vet geschrokken ik kon geen woord uitbrengen. Er waren er nog meer gevallen (nog 3 of 4 geloof ik....) Ik baal echt enorm. Mijn vader was mee en die kwam in paniek de bak in lopen (zijn kleine meid lag tenslotte op de grond

Voor mij was de lol eraf (k** Bok

Ik snap nog steeds niet waarom dat paard nou uit het niets zo deed dat vind ik denk ik nog het ergste.
Die wedstrijd ga ik dus echt NIET meer rijden! Ik ga lekker verder hobbelen op Jambo. Ik vind t wel best.
Nu maar hopen of ik vanacht nog kan slapen en wat de dokter zal zeggen over mijn enkel! De pijn wordt steeds erger...
Nou ja 1 voordeel aan de val is dat het wel mijn ogen geopend heeft: Ik ga voortaan ook braaf een cap opzetten op jambo (deed ik voorheen nooit)

