,Wat mij de laatste tijd opvalt is dat het lijkt dat er steeds meer mensen kijken naar het ideaalbeeld in zo weinig mogelijke tijd.
Alles moet helaas zo snel mogelijk.
Steeds meer mensen kopen hun eerste pony/paard na weinig ervaring met het paardrijden op zich.
Waardoor er vaak niet rieel door deze mensen word gekeken na hun eigen niveau en kopen dan een paard die meer niveau heeft dan hun zelf of een jong paard.
Jammer genoeg krijgt het paard of instructie hierdoor vaak de schuld omdat het paard dan als een gemene bok word beschouwt of de instructie niet kan les geven.
Of bijvoorbeeld:
Er word helaas nog steeds te weinig gekeken naar het paard, maar meer naar het eigenbelang van de mens in mijn ogen.
Sinds een poosje sta ik op een nieuwe pension stal met veel weidegang! (Mijn ogen zijn eindelijk geopend, daarvoor dacht ik ook al echt dat ik op de goede weg zat!
) ik heb dit dus bewust gedaan voor mijn paard en dus ook 's winters iedere dag na buiten kan.
In mijn ogen hoort ieder paard naar buiten en niet omdat het voor de ruiter gemakkelijker is.
De meeste mensen rijden nog geen 1 uur per week met plezier, maar je paard staat wel 24/7 (voornamelijk 's winters) op stal omdat het 'fijner' is voor de ruiter.
Waarom word hier niet over gepraat? of is dit een taboe onder deze ruiters??
Is het dan niet belangrijk dat er word gekeken naar het paard wat bij je past? en wat het beste voor je paard is!??
