Ik weet niet zo goed waar ik het topic moet plaatsen, maar ik denk dat het hier wel past. Als dat niet het geval is, zou iemand hem dan even kunnen verplaatsen?

Ik denk dat iedereen wel zo eens een gevoel heeft van, nu heb ik geen zin meer om te rijden of ik stop er gewoon mee. Wel de laatste tijd, heb ik enorm veel last van dat gevoel. Ik heb er geen plezier meer in, en heb ook nergens een doel om naar toe te werken. Daarnaast, is het vertrouwen tussen mij en mijn Pownie ook wat verminderd vanwege heftig winterkriebels waar ze de laatste tijd vaak last van heeft...
Ik denk er aan om even te stoppen, maar ik kan mijn pownie niet op rust zetten. Ze doet het werk wel graag denk ik ergens... Maar, toch tijdens het werk merk ik ook aan haar dat ze niet meer de moeite doet die ze ervoor deed. Ik heb er vaak ook geen plezier meer in, en rijd omdat het eigenlijk gewoon moet.
Ik zit met de schrik, dat als ik nu ga zeggen ik stop met rijden. Ik effectief ook nooit meer op een paard kruip, een vriendin van me zegt dat dat even tanden bijten is. Maar dat dat nadien wel betert...
Toch zie ik m'n paard graag, en ben ik graag bezig met paarden. Als ik met paarden ben, en ik doe er iets mee voel ik me voldaan en kan niemand m'n dag nog stuk maken.
Ik had gedacht om eventueel grondwerk te doen met haar, zodat ze toch nog in beweging blijft. En voorlopig dan toch niet te rijden, maar misschien is al mijn werk dan voor niets geweest? En ik zou haar eventueel in halve stal willen aanbieden. Maar ook dan zit de schrik er in, dat ik niemand geschikt ga vinden. Of niemand die haar iets kan bij leren, ik wil haar gerust in halve stal aanbieden. Maar ik wil nadien ook nog steeds dezelfde pownie onder me hebben als er voor. En niet eentje dat mij dan weer gaat uittesten, of dingen heeft aangeleerd die fout zijn...
Heeft iemand soms het zelfde gevoel gehad als ik nu heb? Hoe lossen jullie het op... Ik weet het niet. Op dit moment zou ik het liefst van al, onze band weer sterk zien te krijgen. En gewoon te genieten van elkaar... Zonder al die verplichtingen...