

Dus ik met Marc en mijn vader naar de buurvrouw. Die had haar dochter mee en wij dus op pad. We hadden ze al vrij snel gevonden. De beller heeft namelijk ook een stukje wei achter huis. Daar was het hek van los, de paarden stonden erin te grazen en hij heeft het hek zo achter ze dicht gedaan. Lief he?

Wij met ze naar huis. Op stal gezet, gevoerd en weer naar de visite.
Donderdagochtend ben ik met mijn vader naar het land gegaan, de schade bekijken. Des is normaal als de dood vor schrikdraad, ze gaat er met een boog omheen, dus wisten we zeker dat er iets goed kapot moest wezen.


Kortom: er moesten nieuwe potjes komen, niet schrikdraad en nieuwe palen. Mijn pa en ik boodschappen doen (gelukkig krijg ik de helft van de kosten van de stalhouder terug). We zijn de hele dag bezig geweest om het land te repareren. Tussen door heeft mijn pa nog een griepprik gehaald, heb ik Verena nog gevoerd en boodschappen gedaan. Rond 18:00 waren we klaar. We hadden alleen niets om het lint op stroom te controleren dus op hoop van zegen.

Ik kan je wel vertellen dat ik blij was toen ik 's avonds de paarden binnenkon halen, ze stonden nog netjes binnen het draad.
Vandaag zouden we de stroomkring controleren. De stalhouder doet dat altijd met een TL, aan de ene kant een draad dat in de grond gaat, aan de andere kant een draad die tegen het schrikdraad gaat. Helaas werkte dit niet (of werkte de TL niet?). Met een spanningszoeker konden we hier en daar wat stroom meten. Toen kreeg mijn pa een gouden ingeving.

Een heel lang verhaal, mischien ook niet zo interressant, sorry.
