Mijn zusje en een vriendin gingen mee om te filmen.
Hij was de hele weg al vrij fris, denk door het weer. Op een gegeven moment kwamen we op het laatste lange zandpad. Hier doe ik normaal een paar oefeningetjes met hem, wijken, achterwaarts, volte, enz.
Vanuit het niets galopeerd hij weg en hij was niet te houden. Ik ben een echte schijterd wat dat betreft want ik durf dus echt niet in rengalop met hem. Hij komt nl. van de renbaan en kan ongelovelijk hard.
Ik was dus echt bang, ik ben nog nooit zooooo hard gegaan. Ik dacht alleen maar: Blijven zitten en ophoudingen maken. Ik moest echt gaan staan in de beugels. Dit zandpad komt dus uit op de grote weg en ik zag mn hele leven al aan me voorbij flitsen

Op een gegeven moment kreeg ik hem gelukkig een behoorlijk stuk voor het eind van de weg terug.
Het grappige is dat dit dus allemaal op film staat! Ik heb me bescheurd van het lachen toen ik het terug zag. Vooral het commentaar van mij zusje: Dit is echt niet grappig meer hoor!
De oorzaak weet ik nog steeds niet. Het feit dat ik zonder sperriempje reed, misschien schrok hij ergens van. Hij had iig wel lol want z'n oortjes staken mooi naar voren. Hij heeft dit echt nog nooit eerder gedaan.