Het was zo'n mooi weer dat ik hem heb opgezadelt en naar buiten ben gegaan..
We hebben een tijdje door het bos gereden lekker gedraaft... Hij de hele tijd met zijn oortjes naar voren en ik luid zingend (rare ik


Zijn we nog even naar MyBonfire's stal gereden alleen was er niemand dus ben ik maar weer omgekeerd.
Forrest wist dat we terug gingen naar huis en ging steeds sneller lopen... Op een gegeven moment was ik aan het gallopperen neemt meneer in een keer een scherpe bocht naar rechts en ik val bijna er vanaf. Bleek dat we een paadje in waren gegaan dat naar huis leidde. (dat paadje hadden we al eerder genomen)
Dus voortaan kan ik er gewoon op gaan zitten en hij wijst mij de weg wel



Toch hadden we heel fijn gereden en toen we terug kwamen op stal kregen we een hinniks welkom terug van alle paardjes die in de wei stonden...

kus meike