Zo'n klein schattig grijs tijgertje met zwarte strepen.
Nu is ze 4 maanden en het is zo'n eigenwijs mormel.
's Ochtends krijg je wel eerst welkomst kopjes en gespin, maar daarna EIST ze melk. Daarna besluit ze dat het vandaag: Vang je eigen eten-dag is.
Gisteren kwam ik thuis, had ze een piepklein spitsmuisje gevangen. Toen ze me zag, rende ze gauw met dat ding naar binnen en ging achter de bank zitten. Moest ik eerst weer die dooie muis achter de bank vandaan halen. (Wanneer had ik hier ook al weer voor het laatst stofgezogen?

Vorige week had ze al een roodborstje te pakken, maar die heeft het nog overleefd.
Vandaag moet de rest van de buurtbeesten geterroriseerd worden.
Ze ziet een Duitse Herder lopen, zet haar ruggetje op en dat staartje helemaal dik en rent er op af. Beetje eigenwijs er omheen lopen draaien, beetje slaan en toen de hond niet oplette, sprong ze boven op zijn rug.
Of in zijn nekvel hangen is ook favoriet.

Totaal geen respect voor je mede-dier.
Onze lieve Thomasje was de hond zat en ging de buurtkat irriteren. Ze wilde graag weten wat een volwassen kat nou eigenlijk de hele dag doet en daar is maar 1 manier voor en dat is natuurlijk achtervolgen.

Tot vervelens toe en de buurkat niet meer weet waar hij het moet zoeken.
En dan is de dag alweer haast voorbij, ze vreet nog effe d'r bakje leeg en dan is het tijd om te maffen. Boven op het baasje

Ach, ze is toch wel schattig..