Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-07-04 13:02

Geplaatst: 31-07-04 13:02

ik weet niet of het uitmaatk wanneer een bericht al wat ouder is dat er even goed op gereageerd word...maar toen ik op mijn verzorgpaard een keertje ging rijen toen ie eeen week niets had gedaan spoorde ik aan voor galop engaf ie een hele hoge bok..ik had toen eeen paar gekneusde ribben..ik was toen niuet egt bang maar ik durfde een hele tijd niet meer te galopperen...ook niet op de manege..dat paard is trouwens nu mijn eigen hafliger....he dosja(dolce)

**Geplaatst**: 01-08-04 14:21

Geplaatst: 01-08-04 14:21

Met omgang ben ik een keer heel erg bang geweest...

Toen ging ik er voor de 2e keer weer op na het veulenen. Gewoon zoals altijd zonder zadel. En mevrouw begon me toch een partij te bokken, echt vreselijk gemeen, gek doen enzo... Toen ben ik er tussen de bokken door afgesprongen, stond trillend op de grond en durfte er ook echt niet meer op. Zo had ze (bij mij) nog nooit gedaan!!

De keer erop scheet ik alle kleure van de regenboog... Zadel erop, bit in, mensje ernaast met longeerlijn... En zo heb ik de keren daarop er rustig weer op gestapt. Maar oei, wat was ik bang...

Verder heb ik genoeg angst en stress gekend... Met name tijdens de drachtigheid en dan de laadste loodjes... De wegen echt het aller zwaartst, zoooo bang dat er wat zou gebeuren, en dan kwam mijn nachtmerrie ook nog uit dat ze een tweeling kreeg...

**Geplaatst**: 01-08-04 14:33

Geplaatst: 01-08-04 14:33

Toen ik echt bang was van Seven was Sandor net een weekje oud. Seven wilde helemaal geen veulen en als we ze dan binnen gingen zetten. Deed ik samen met mijn moeder. Werd Seven heel erg boos. Ik had haar vast en ze moest wachten op Sandor, ja het manneke was altijd ondeugend en kwam nooit gelijk en moest al aan zijn halster mee. Mijn moeder pakte Sandor en onder tussen was Seven de boel aan het afbreken omdat mevrouw weg wilde van Sandor. Om zich heen slaan, bokken, springen mij bijten maar ik liet haar echt niet los dan hebbie een veulen in paniek. Ook niet echt prettig. Dus toen heb ik heel hard geroepen: Als dit zo blijft hoef ik haar niet meer! En later ben ik een periode bang geweest om haar te rijden. Het inrijden ging goed ze kreeg alleen daarna zo'n fase van: racen en niet stil te krijgen en als ze me er niet af kreeg door te racen dan ging ze kei hard bokken en als het dan nog niet lukte rende ze naar de reling of de uitgang van de bak waar een touw voor hangt, maakte dan een nood stop hoofd naar beneden en een SUPER BOK volgde en zo vloog ik de bak uit. Was niet echt prettig. Een vriendin van me is haar toen gaan rijden en ik heb weer vertrouwen gekregen in paarden door een grote trouwe fries Rambo van mijn instructrice waar ik op mocht rijden. Nu gaat alles gewoon super en geen rare fratsen meer na ja het blijft een merrie Tong uitsteken

**Geplaatst**: 01-08-04 15:41

Geplaatst: 01-08-04 15:41

Ik ben bang voor paarden die geen respect hebben en het ook niet meer lukt om deze aan te leren.

Heb keer paard gereden en die kon alleen maar laag nageven, dus ik meer oprichten en toen ik dat vroeg kwam ze omhoog en klom op de bankrand van de binnenbak.
Daarna had ze zo de pest in me dat ze dat al deed wanneer ik mijn teugels aanpakte. Niks hielp (omtrekken, schoppen, loslaten van voor ect ect).
Dan vind ik minder, want niks helpt en het paard doet wat ze wil en dat ze dan ook nog levengevaarlijke dingen doen! Voor hetzelfde geld zou ze in de bakrand blijven hangen!

**Geplaatst**: 01-08-04 18:30

Geplaatst: 01-08-04 18:30

Ben 2 x echt bang geweest. Toen ik er met een Haf vandoor ging, dat was echt ff schrikken Bloos!

En toen ik 4 jaar terug ( toen ik nog op de manege reed ) een paard aan het poetsen was en die opeens onverwachts zich omdraaide en in mijn been beet. Deed zo zeer, was gelijk bang van dat paard en was heel boos op hem. Verder heb ik tot nu toe nog niks meegemaakt waar ik bang van werd... ( houwe zo!! OK dan!

)

**Geplaatst**: 01-08-04 22:15

Geplaatst: 01-08-04 22:15

Overigens ben ik bij veel 'vreemde' paarden snel bang... Vooral als ik het land in moet. Bij Wietje en Spikkel schijt ik alle kleuren van de regenboog bijvorobeeld Tong uitsteken

**Geplaatst**: 01-08-04 22:33

Geplaatst: 01-08-04 22:33

Ben maar 1 keer bang geweest van een paard. Dit was het jonge paard van mijn vriendin, een toentertijd 4-jarige ruin die in een periode van puberen zat. Ik had geen keus en moest in de buitenbak gaan rijden terwijl er van alles omheen aan de gang was. Ik zat er nog niet op of het gedonder begon al: paard maakte zich groot en sterk. Ik heb welgeteld 1 keer de lange zijde langs kunnen lopen toen paardlief plotsklaps omdraaide en omhoog ging. Ik ging mee naar voren zodat we niet achterover zouden klappen en het paard stond nog niet op de grond of hij was alweer omhoog. Dat ging gepaard met een behoorlijk klap op m'n kaak, waardoor ik 2 weken m'n mond amper open kon doen.

Terwijl het paard nog in de lucht stond ben ik er meteen afgesprongen, heb er een longeerlijn aan gedaan en heb hem flink laten lopen. Ik ben er diezelfde dag niet meer op gegaan vanwege de pijn in m'n kaak, maar de volgende dag moest ik hem weer doen en dit was de eerste (en hopelijk enige) keer dat ik van angst een paard liever op stal wilde zetten of longeren, dan dat ik zou gaan rijden. Ik heb mezelf er toch toe gedwongen erop te gaan en ik dankte God op m'n blote knieën dat het paard toen braaf was, anders had ik er opzeker nooit meer op gedurfd.

Verder ben ik moeilijk bang te krijgen voor een paard. Desalniettemin ben ik echt niet naïef en weet ik heus wel wat een gevaarlijke situatie is en wat niet!

**Geplaatst**: 01-08-04 23:00

Geplaatst: 01-08-04 23:00

De meest angstige situatie die zich bij mij ooit heeft voorgedaan, is toen één of andere onverlaat het hek van de wei had open laten staan (nondeju) en mijn pony met nog een ander in volle vaart ontsnapte. Ze hebben ongeveer tien kilometer gelopen (in een kwartier tijd) en ze liepen mooi over de grote weg (Toolse brug, voor degenen die het kennen). Een paar reden er achteraan, op de gok want de paarden waren al uit het zicht en ze moesten constant vragen aan mensen of ze paarden gezien hadden en welke kant ze uitgingen. Alles is goed afgelopen maar ik ben nog steeds heel dankbaar dat ik er die dag niet bij was en dat ik het pas hoorde toen mijn pony alweer op stal stond.

Andere gebeurtenis: toen ik op een dag alleen thuis was bij de paarden was er een merrie door de draad van de wei gebroken en naar voren gelopen naar de hengstenwei. Ik hoorde vanuit het huist twee paarden hinniken waar ik er eerst één hoorde (de hengst) en en keek dus eens even uit het raam. Toen ik zag dat de merrie naast de wei van de hengst liep, vloog ik naar buiten.
Eer ik bij de paarden kwam, was de hengst al uit zijn eigen wei gebroken en waren ze al vrolijk, ehm, aan het rampetampen. Deze paarden waren niet van mijzelf en ik was er dus ook niet zo blij mee zeg maar. Mijn eerste reactie was om de merrie onder de hengst uit te trekken. Deze was het daar niet zo mee eens, maar het lukte en ik zette de merrie met een hengstenketting vast aan een grote biels die als weipaal fungeert. Vervolgens greep ik de hengst bij zijn halster en probeerde hem zo goed en zo kwaad als het ging, de binnenbak binnen te loodsen. Zodra ze elkaar niet meer zouden zien zou het probleem opgelost zijn en zou ik de merrie op stal kunnen zetten.
De merrie wilde echter zo graag, dat ze de IJZEREN KETTING kapottrok en langs de hengst naar achteren galoppeerde, naar de andere merries. Die hengst was ik natuurlijk gelijk kwijt Haha!

en ik rende als een gek achter ze aan (kon verder ook niemand roepen, want ik was alleen) De draad van de wei, die los op de grond lag omdat ze erdoor gelopen waren, maakte ik opnieuw vast op vier punten zodat ze in een privéweitje stonden en in ieder geval niet bij de rest van de paarden konden komen. Uit elkaar halen lukte me in mijn eentje simpelweg niet. De draad stond nog onder stroom, ik heb geen idee hoe ik het voor elkaar gekregen heb maar nu stonden ze mooi apart en kon ik even nadenken wat ik moest doen.
Ik heb met mijn mobiel iemand proberen te bellen, en uiteindelijk (via via) kwam na ongeveer een halfuur waarbij het paardensperma me letterlijk rond de oren vloog Knipoog

de overbuurman met mijn instructeurs zwager. Die hebben nog even braaf gewacht tot de paarden "klaar" waren en ze daarna binnen gezet. Je wilt geloven dat ik stond te trillen op mijn benen.
Dit jaar is er een bijzonder mooi veulentje geboren Haha!

**Geplaatst**: 02-08-04 14:24

Geplaatst: 02-08-04 14:24

Regelmatig. Het paard dat ik bijrijd wil zich soms weleens opblazen. Dan gaat ie staan springen op zijn plek en dan wordt ie echt 1 meter groter en hij is al best groot. Dan heb ik echt het gevoel dat ik alle controle verloren heb (en dat is dan ook zo) en dan ben ik bang dat als hij ergens van schrikt, hij gewoon over mij heen dendert...

**Geplaatst**: 02-08-04 14:28

Geplaatst: 02-08-04 14:28

Niet echt bang maar wel heel nerveus: Een paard waar ik vaak op reed had m'n vriendin met een mooie zwaai tegen een metalen hek gelanceerd.
Dus bang was ik niet, maar met dat beeld voor ogen wel flink nerveus

**Geplaatst**: 02-08-04 21:58

Geplaatst: 02-08-04 21:58

Ik ben opgegroeid met een stronteigenwijze en dominante shet en ja, ik was dus voorzichtig en vaak snel bang in onze vroege jaren. Maargoed, ik was een klein meisje en hij gewoon de baas over mij. Toen ik ouder werd konden we alles samen doen.
Toch had ik behoorlijke broekschijt momenten als hij weer een van z'n buien had. Een keertje tijdens het wandelen sloeg z'n humeur zomaar om en hup, z'n kaken om m'n arm. Als 11 / 12 jarige kon ik daar nog behoorlijk van terugschrikken. Verder kon ik hem toen ik zelf meer karakter kreeg wel beter aan Lachen

Leo was een complete groene jaarling van het land toen we haar kochten. er zijn momenten geweest dat ik ook wel goed bang van haar was, vooral in het begin. Recht omhoog gaan tijdens het leren lopen aan een touwtje, door de boxdeur rammen als je met emmer water aankomt (litteken staat nog op m'n arm)
Als tweejarige heeft ze een keer met wandelen de kolder in 'd'r kop gekregen waarna ze in volle galop rondjes om me heen ging rennen terwijl ik haar aan een touwtje had Scheve mond

Maar verder (tegenwoordig maar ook toen) ben ik vooral bang dat ze zichzelf bezeerd. Het is zo'n lompe koe, ze let niet op wat ze doet

**Geplaatst**: 02-08-04 22:02

Geplaatst: 02-08-04 22:02

Ik ben bang voor manegepaarden geworden Scheve mond

Stap zonder probleem op elk paard dan ook, maar bij een manegepaard denk ik toch wel ff 2 keer na Scheve mond

Ik ben op mijn 13e veels te vroeg naar de paarden gegaan, ik hield ze niet en werd onderdrukt in mijn les, er werd gewoon niet naar mij geluisterd.
Ik werd misselijk in geallop en kon geen kant op, doodeng werd het op ene gegeven moment. Nog steeds stap ik niet zomaar op ene manegepaard.

**Geplaatst**: 02-08-04 23:11

Geplaatst: 02-08-04 23:11

Toen mijn eerste pony er buiten na een steek van een horzel in vliegende galop vandoor ging en als een blinde overal langs crosste. Ze was helemaal in paniek.
Ik had totaal geen controle meer over haar, kon haar niet terug krijgen, niet kalm krijgen, op de volte trekken/zetten hielp niet, ze ging maar door.
Ze kletterde als een idioot over de weg en ik kon helemaal niets doen, ze was helemaal idioot.

Toen was ik echt heel bang, alle auto's weken voor ons ( gelukkig maar )
Ik was bang dat ze ons beiden een ongeluk zou aandoen door haar cross, ze ging zo hard, struikelde een paar keer en daardoor zag ik de grond een paar keer goed dichtbij komen.

We hebben het overleefd, maar heb daarna een hele poos geen buitenrit meer gemaakt, bang dat ze weer gestoken zou worden en daardoor er vandoor zou gaan op dezelfde manier.

**Geplaatst**: 02-08-04 23:24

Geplaatst: 02-08-04 23:24

Ik was voor het eerst bang om weer op een paard te gaan zitten toen ik voor de tweede keer binnen een week van Jacks af viel. Was er al eerder afgevallen en viel op woensdag weer doordat hij struikelde. Hij kon er dit keer niet veel aan doen, maar kreeg zijn acherhoef tegen mijn cap aan. Ben toen toch maar na een paar dagen naar de huisarts gegaan en bleek een ontsteking te zitten in mijn achterhoofd, maar moest blijven rijden om de spieren los te houden, wel rustig aan doen zei hij nog. Daar had Jacks geen zin in en terwijl ik mijn been bij het opstappen over het zadel gooide begon hij te bokken en smeet me bij a tegen de muur omhoog. Ben heel verstandig op de grond blijven zitten ( de wereld draaide ) en was bont en blauw aan 1 kant. Toen was ik echt bang geworden. Vond het verschrikkelijk, had me nog nooit zo gevoeld laat staan bang geweest voor een paard. Gelukkig hebben ze me op de manege goed opgevangen en met veel geduld hadden ze me binnen 1,5 week weer volledig erop zitten en durfde ik hem weer een beetje te vertouwen. Nu gaat het super op zijn streken na dan.
Ik vond het vreselijk om me bang te voelen, maar als ik nu kijk dat we weer samen naar buiten gaan vergeet je het snel.

**Geplaatst**: 03-08-04 09:17

Geplaatst: 03-08-04 09:17

ik was een keer echt bang toen ik op soleil aan het rijden was en dat ineens Azzaro(hengst van 3 of 4 maanden)achter op soleil sprong dat vond ik vrij eng sinds dien rij ik of met een zweep om hem wegteslaan of in een afgezet stukje weiland

**Geplaatst**: 03-08-04 10:53

Geplaatst: 03-08-04 10:53

ik ben maar een keer echt bang geweest.
ik was op een buitenrit, dat was een rechte lijn vanaf de stal.
ik zat in een lekker drafje, en hield mijn hoofd er niet bij ( stom!!).
plots draaide het paard zich om, in rengallop weer terug naar de stal.
niet echt eng, zou je zeggen, ware het niet dat er over tien meter een auto geparkeerd was, midden op dat pad.
tien meter is ook niets als je in zon snelheid zit, en ik had maar twee opties.
de sloot in, of aan de andere kant de weg op.

maar zij ging zo dicht langs de auto, dat ik mijn been nogal moest optrekken, waadoor ik weer scheef kwam te zitten.

uitijndelijk mkon ik haar een paar meter verder weer omdraaien,
en toen ben ik afgestapt, en naar stal gelopen.

niet echt goed natuurlijk, maar ik durfde echt niet meer.
vandaag ga ik voor het eerst weer buitenrijden, dus ik hoop dat het goed gaat!

**Geplaatst**: 03-08-04 12:00

Geplaatst: 03-08-04 12:00

Voor Nico ben ik nog nooit bang geweest, die is zo lief, die doet niks Haha!

Voor Nico reed ik Jellie (Jewel van Irma&Meghann op bokt). Die reed ik 2x per week, en een ander meisje ook nog 2x. Toen ik op een dag dus kwam had ze 3 dagen op stal gestaan zonder iets te toen (andere meisje kon 2x niet), dus best wel fris. Dus ik dacht ik laat haar even los in de bak. Dus ik loop naar de bak toe en Jel begint helemaal te flippen. Bokken en steigeren terwijl ik er naast stond, bijna voorbenen op mn hoofd enzo. En ineens dikke bok en wou ze er in galop vandoor rennen. Stond ik daar als 13/14jarig meisje met een dikke (:P) Kwpner van eh.. 1.65 ofzo. Niet leuk Ach gut

**Geplaatst**: 03-08-04 13:15

Geplaatst: 03-08-04 13:15

Hoihoi,
Ik ben een tijdje geleden ook vreselijk bang geweest!
Op de stal waar ik de pony's bijrijd stond ook een mooi paardje.
Het is een superspringer maar helaas werd er een tijdje niets meer mee gedaan. De eigenaar wilde toch rustig beginnen, dus vroeg hij of ik het paardje wilde longeren met zadel en hoofdstel op. Ik had dit paard al eerder gelongeerd, maar zonder tuig en dat ging prima.
Dus ik hem heel voorzichtig opgezadeld en naar de bak gelopen, hij leek er niets om te geven. Toen liet ik hem stappen en halthouden dat was allemaal geen probleem. Na 10 minutjes was hij zo rustig dat ik hem liet aandraven. Alles zat goed vast, beugels, teugels enz. Dus niets bonkte of deed hem pijn. Het eerste rondje ging goed maar opeens kreeg hij de kolder in de kop Verward

. Hij begon als een gek te bokken en te rennen om mij heen! Ik was echt zo bang want hij ging helemaal uit zijn dak en probeerde mij te raken. Ik ben als een gek naar de opening van de bak gerend met het touw in mijn handen.
Gelukkig werd hij rustiger en kon ik hem terug pakken.
Ik moest hem daarna wel weer laten draven anders zou hij dit altijd blijven doen. Gelukkig ging dit wel goed. Maar ik ben wel nog nooit zo bang geweest voor een paard!!

**Geplaatst**: 03-08-04 20:46

Geplaatst: 03-08-04 20:46

ik ben bijna nooit bang. maar 1x, dat is nog niet zo heel lang geleden, ben ik wel echt bang geweest, was meer angst. ik zat op Tapaz, een heel leuk paard is dat, had ik al vaer op gereden en ging altijd goed. maar toen die keer, was ik in 1x al m'n vertrouwens kwijt, gewoon weg. dit kwam dus over op Tapaz(3 of 4 jaar is) waardoor het mis ging, ik was blij toen d eles af was. de weekdaarop heeft m'n instructeur me op een andere even gezet. de de keer daarop vroeg hij of ik het weer wilde proberen. ik dus ja, maar natuurlijk hartstikke zenuwachtig enzo. hij heeft em toen goed geholpen en rijd weer op Tapaz, en het gaat redelijk goed. maar nog steeds heb ik een beetje angst ervoor, en nu ook bij ieder paard wel. het was zo raar, boem...zelfvertrouwen helemaal kwijt...galoperen op tapaz vind ik nog steeds wel eng. (terwijl op een ander paard, wel goed durf) de instructeur zei die les nog, ik heb nog nooit iets negatiefs met je meegemaakt enzo...ik ben allang blij dat ik het zelfvertrouwen voor een deel weer terug heb. Lachen

**Geplaatst**: 03-08-04 21:40

Geplaatst: 03-08-04 21:40

paar keer van vlieg

ik had hem net, was net gecastreerd, en ik wil naar links en hij naar rechts, dus ik trek hem mee.

en hij komt op zn 2 achterbenen op mij af gewankeld.
en maar slaan met zn voorbenen naar mij, en gericht trappen.
ja toen was ik wel heel bang, wist echt niet wat ik moest doen.
ik heb hem maar uit laten razen en tegenwoordig neem ik bijna altijd een zweepje mee, als ik iets ga doen waarvan ik denk dat ie zo kan reageren.

**Geplaatst**: 03-08-04 21:50

Geplaatst: 03-08-04 21:50

ik ben nooit bang geweest voor 1 van mijn paarden, respect ja, maar bang nee nooit, kwestie van wederzijds vertrouwen denk ik.
Ben 1 keer bang geweest om mijn paard, omdat hij ernstig ziek was en de dierenarts ook niets wist, hij is er gelukkig goed bovenop gekomen, maar in die periode was ik bang, bang om mijn maatje te verliezen!!!

**Geplaatst**: 03-08-04 22:05

Geplaatst: 03-08-04 22:05

Met de les, de gastjes achteraan gingen inhouden en bijgaloperen, we sprongen aan in galop, en opeens zaten we in rengalop... :/ paarden voorop waren geschrokken door de paarden achteraan, en pakten allebei bit tussen tanden en bleven maar lopen.... uiteindelijk goed er vanaf gekomen, maar prettig vond ik het niet... Het is toch heel wat anders als je zelf hard in galop gaat, dan dat je paard der uit naait ... Tong uitsteken

**Geplaatst**: 03-08-04 22:24

Geplaatst: 03-08-04 22:24

ik stapte een keer op een paard die moeilijk was met opstappen, dusjah maar afwachten wat hij ging doen. Iemand had hem vast aan de longeerlijn die echt te vertrouwen was!!! dus ik zat er sneller op dan ik had verwacht na de 2x proberen al!! dus ik krijg te horen vanaf nu is hij wel braaf denk ik... dus ik ontspan me en ineens gaat hij kaarsrecht de lucht in en klapt ochterover, en ik lag eronder..... ik zie hem soms nog zo op je afkomen en dan voel je echt de knal! toen hij van me af was stond ik zo snel mogelijk op om hem te vangen maar degene die me vasthield moest eerst kijken of ik nog kon ademhalen en controleerde eerst hoe het met me was, ik heb toen alleen gezegt ik heb zo pijn, ooooh ik heb overal pijn!! toen werd hij afgezadeld en ik ging naar binnen.. mijn pols werd dik en ik had erge pijn toen ik ging zitten. ik ging naar het toilet om ter kijken ik zag al wat blauw niet goed

die nacht kon ik amper slapen van de pijn aan me pols en hij was 3x zo dik geworden maar ik wilde niet naar de dokter. De volgende dag was ik helemaal zwart mijn bovenbenen onderbuik ect, gewoon zwart toen stond ik wel ff te slikken.. mijn pols deed super zeer en ben die zondagmiddag naar de huisartpost gegaan. Ik moest door naar het ziekenhuis om foto's te maken! het was erg zwaar gekneusd en er was iets wat bebroken was (moeilijke naam) ze wilden me eerst 2 weken in het gips zetten maar omdat het steeds aan het opzwellen was, was dat niet mogelijk. Ik heb tegen mijn ouders gezegt dat ik van het stro ben gevallen, omdat ik bang ben dat ze anders zeggen dat ik nooit meer op hele groenen paarden mag zitten, hengsten en kwaaie paarden.. soms zit ik er nog meer om het te vertellen maar ik denk dat ik het beter niet kan doen! nu nog heb ik last van me pols bij zware dingen uitmesten ect.. dat vind ik niet zo heel erg. Maar ik ben nu best bang geworden voor drukken paarden of hele groene of paarden met slechte ervaringen.. ik hoop dat het overgaat!

**Geplaatst**: 03-08-04 22:35

Geplaatst: 03-08-04 22:35

In Collendoorn, ik had een jonge pony.. en Meisje naast mij viel, paard gaat kei hard in galop weg.. De mijne der achter aan, terwijl ik der op zat... Tong uitsteken

.. en ik zat maar te denken dat ie naar stal renden, en dan dus door van die hekjes moest... :| ... Toen viel ik ook nog es loeihard... :/

**Geplaatst**: 03-08-04 23:25

Geplaatst: 03-08-04 23:25

Ik ben tot nu toe eigelijk nog nooit bang geweest voor een paard..