Ik had eerst netjes balkjes neergelegd die we een paar keer gedraafd hebben. Dat gaat dus echt voor geen meter, want meneer verdomt het om te kijken waar hij nou eigenlijk loopt en heeft er absoluut geen probleem mee om boven op de balk te gaan staan. Lompe knol

Maar goed, dat hebben we dus een paar keer gedaan en toen maar van het laatste balkje een heeeeel erg pieplaag sprongetje gemaakt. De gedachte daarachter was dat als hij het raar of eng vond en besloot stil te gaan staan, dat ik hem er gewoon overheen kon rijden, ook vanuit stilstand.
Leuk bedacht in theorie. Solon vond het dus echt de moeite niet waard om zijn benen voor 20 cm op te tillen en liep dus gewoon tegen de balk aan. Hrm. Dit heb ik dus een paar keer geprobeerd, tot 30 cm... niks.

In wanhoop keek ik eens om me heen en vond daar een kruisje die net even iets hoger was. Heel optimistisch dacht ik "Dan -moet- hij wel springen!" Dus vol enthusiasme er in draf opaf... Halverwege bedacht ik me dat het toch best lang geleden is dat ik zo "hoog" gesprongen heb... maar ja, wie A zegt moet ook B zeggen... Dus erop af! En inderdaad... hij SPRONG! Megajump dus... In een dressuur zadeltje zit je dan toch niet zo lekker

Maar goed, dat was dus net wat hij nodig had... Ik heb het andere sprongetje ook wat hoger gezet, en er was nog een raar uitziend hekje dat op zich niet hoog was, maar wel "eng".
Blijkt dat ik dan dus toch een springpaard heb... Ik heb echt zo veel plezier gehad met hem. Hij springt wat groot en houdt erg veel ruimte over, maar goed, hij -springt-
Een keer is hij er stiekem langs geglipt, maar dat kwam dus omdat ik hem er niet zo heel netjes op aan reed, en ook niet echt goed corrigeerde... maar verder? Point and click, gewoon opde hindernis afsturen en gaan met die banaan.
Okay, het was dus mischien maar een centimeter of 50, maar voor de eerste keer toch echt niet gek. Ben weer helemaal trots op mijn maatje

Kan bijna niet wachten tot de volgende keer
