S´ochtends vroeg Nappie ingeladen en op naar Deurne. Zoals gewoonlijk was ie voorbeeldig in de trailer, zelfs nadat we pas na 3 uur(!) rijden op de plaats van bestemming aan waren gekomen omdat de ¨mannen¨ de routebeschrijving niet begrepen en niet naar de vrouwen wilden luisteren


Ondertussen heeft mijn supergroom Lunatic het secretariaat gezocht en mijn box geregeld en wist ze prcies waar ik heen moest, echt super de super


Aangekomen bij het gedeelte eigen paard kregen we een mooie ordner met alllerlei papieren erin die moesten worden ingevuld, als eerste gingen we naar het hoefbeslag. Zag er prima uit vond de smid, beetje een gebroken hoefas maar dat kan gecorrigeerd worden (is mijn smid al mee bezig) voor de rest een keurig beslag met ietwat lompe ijzers

Vervolgens gingen we door naar het wegen, meneer liep er zo op en woog 465 kilo, prima dus! Idd kregen ook wij een voedingsadvies van de mevrouw van de Equiralstand en Nappie blijkt een aarde en water paard te zijn


Mijn zadel zag er keurig onderhouden uit en het kussen was rechts iets harder dan aan de linkerkant, dus ik doe er goed aan eerdaags toch de afspraak met de zadelmaker door te laten gaan.
Toen op naar de Klinische keuring. Hij heeft op P2 een haakje zitten (kan wel kloppen , is namelijk al een 1/2 jaar geleden dat ie bij de tandarts is geweest) en iets overvulde kogels achter (had ie de hele week al van het kuil) verder een hartslag van 30



Daarna nog een tijdje staan wachten op de extrieurkeuring maar dat duurde zo lang dat ik naar de Edigitstand ben gegaan, ik moest even een uurtje wachten en dan was de rontgenoloog weer terug van zijn lezing.
In de tussentijd Nappie even op stal gezet en wat rondgelopen en na een uur weer terug voor de foto´s. Ik was heel zenuwachtig



Toen hebben we even wat gegeten en wat clinics gekeken en ik heb nog mooie Sprengersporen gekocht! Uiteindelijk ben ik om 17.45 uur gaan opzadelen en kwam ik tot mijn grote schrik tot ondekking dat mijn clinic om 17.30 was begonnen


Nappie vond het zeil echt eng, maar volgens de agent kwam dat meer door mijn eigen houding! Ik ga teveel voorover zitten en daardoor durft ie ineens niet meer. Dus eerst maar geoefend met een klein reepje zeil en toen steeds groter. De paraplu, vlag en de trailer zag ie niet eens staan en ook de ratel vond ie niet eng

Van Jura heb ik al een paar foto´s gekregen dus die zet ik er straks op!
Na afloop kreeg ik op mijn protocol een heel leuk stukje over dat ik een dapper en vrolijk paardje heb en dat ik moet zorgen dat ik hem nog meer vertrouwen moet gaan geven en dat ie dan alles voor me zal doen, door het vuur voor me zal gaan! Echt heel lief!
Tenslotte, en dat was het meest gave




Kortom voor ons was het een super dag en ik hoop volgend jaar weer mee te mogen doen!