Geplaatst 
Julius drie jaar
Eerst leasde ik hem van de manege. Zeven dagen in de week. Even met Jessica en daarna had ik hem helemaal voor mezelf.
Ik wilde hem graag kopen maar dat wilde de manege niet. Nou dan kocht ik een ander, zei ik. Dat wilde ik niet maar een beetje stangen kan geen kwaad dacht ik. Julius liep nooit in de lessen, omdat dat gewoon niet werkte. Dus ik vond dat ze er veel beter aan deden om hem aan te verkopen.
En toen mocht ik hem kopen. Ik gelijk "ja. breng morgen geld" maar ik moest er eerst over nadenken. De volgende dag dus toch maar geld gebracht. En toen was hij dus van mij!!!
(een paar weken later boden ze me vier keer zoveel geld voor hem dan ik had betaald(en dat was al niet weinig), maar ik dacht er niet aan)
Ik vertelde het niemand. Maar liep met zo'n smile
op mijn gezicht. Het zadel lag al in mijn kast.'s avonds in de carrouselles haalde ik mijn zadel uit de kast. Een andere pensionklant zei toen "he! dat mag niet hoor. Je mag niet zomaar een zadel op Julius leggen" En ik dus"jawel, want Julius is van mij. Ik heb hem vandaag gekocht!"
Nou de reactie was overweldigend. Anne rende meteen naar de kantine en iedereen liep naar me toe om me te feliciteren.
En toen de les. Voor het eerst op mijn eigen paard! Ik kon wel huilen van geluk. Ik heb geloof ik een week met een lach van oor tot oor gelopen.
De dag erop natuurlijk meteen naar buiten. Voor de zekerheid een veulen meegenomen. Die konden elkaar goed. En toen voor het eerst ook een heel stuk alleen in het bos gedraafd.
Julius zeven jaar. Nog geen drie en een halve maand later moest ik hem in laten slapen.
Julius.... Hele gelukkige tijden en een heel verdrietig einde.
Julius...Ik ben heel blij dat ik je heb gekend. Dat je van mij mocht zijn. Ik ben heel trots op je. En mis je heel erg.
en het wat zo'n mooi beest he 
