Hij hoest al een tijdje. De Da is geweest en hij zei dat het waarschijnlijk geen infectie was omdat hij geen koorts had gehad. Toch maar medicijnen.(ventupulmin of hoe schrijf je dat) Die moest ik tien dagen geven. Drie schepjes 's morgens en 's avonds.
Het hoesten werd iets beter. Maar nu stond hij ook hele dagen buiten. Dus daaraan kan het ook liggen. Vrijdag waren de tien dagen om. En vandaag was hij weer erg aan het hoesten.
Dus de Da opgebeld. Hij kan een nieuwe kuur krijgen maar dat heeft hoogstwaarschijnlijk geen zin omdat hij er doorheen hoest. Dus het is iets anders.
Misschien een stofallergie? Maar als we in de buitenbak rijden hoest ie ook. En die is nu echt niet stoffig. Dus ga ik maandag gelijk bellen met de Da. Hoogstwaarschijnlijk om een bronchoscopie te maken.
En nu maak ik me zorgen. ik haat het om naar Someren te gaan. Niet omdat ze daar niet goed zijn. Maar met Julius ging erheen omdat ik dacht dat hij verkouden was ofzo. En toen kreeg ik te horen dat hij ongeneeselijk ziek was. Na een week moest ik hem in laten slapen. En hij zag er nog heel gezond uit. Was vrolijk etc.
Karan ziet er ook niet ziek uit. Is vrolijk en rent door de wei. Misschien dat daarom de medicijnen niet goed zijn aangeslagen? Nu de medicijnen gestopt zijn hoest hij weer erger.
Maar toch ik maak me zo'n zorgen. Ik wil niet weer een paard kwijtraken. Ik weet dat ik nu veel te hard van stapel loop. Maar dat gevoel knaagt aan me. Als dat zo is dan stop ik helemaal met paarden. Mijn schoonzusje haar paard was ook binnen twee weken ziek geworden en moest worden ingeslapen. Hij was negen jaar.
Tranen lopen over mijn wangen nu. Om Julius en om Karan.
Daarbij is mijn kat ook nog eens ziek. Hij geeft over en dat is een slecht teken. Hij heeft nierproblemen en dit kan wijzen op een vergiftiging.
Pff en dan nog het probleem van een trailer regelen. Iemand die hem kan rijden. Ik hoop dat Hans de tijd ervoor wil nemen....
*een verdrietige Heike*
