Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-09-11 12:17

Hoe zou je dat aanpakken?

Geplaatst door de TopicStarter : 02-09-11 12:17

Op de pensionstal waar onze verzorgpaarden staan geldt de regel; wat iedereen met zijn/haar paard doet moet hij/zij zelf weten en respecteer je. Wel zo prettig op zich, anders kan het met een hoop vrouwen bij elkaar nog al eens de spuigaten uit lopen qua bemoeizucht. Iedereen 'in de paarden' heeft wel een mening en helaas sluiten ze vaak niet zo op elkaar aan. Maar daar waar ze extreem uit elkaar lopen merk ik dat het toch lastig is. Zo is er 1 eigenaresse met een vrij jong paard. Ze is gek op dat dier en besteed er veel tijd en zorg aan. Maar zodra ze gaat rijden wil je liever de andere kant op kijken. Het is geen kwade wil maar vermoedelijk onwetendheid. Ze is zó hard in haar hand dat je spontaan pijn in je mond krijgt en moet uitkijken dat je je gezicht niet vertrekt. Het paard staat volcontinu hoog opgericht op een ijzeren handrem, heeft de mond meer open dan dicht en je ziet regelmatig het bit er aan de een of andere kant half doorheen getrokken worden. De eigenaresse heeft regelmatig les, soms ook van iemand anders op stal, die deze methode blijkbaar ook 'the way to go' vindt, want ze wordt daarin niet gecorrigeerd maar juist aangemoedigd. Verzorgmaatje en ik (van andere paarden) zien het met lede ogen aan. Het is niet fijn voor het paard, maar uiteindelijk ook niet voor de eigenaresse. Een uurtje rijden geeft bij geen van beiden enige ontspanning, het is voornamelijk een gevecht. Paard moet lopen maar kan nergens heen. Op dit moment komt het paard nog niet heel heftig in verzet (bokken/steigeren) maar je kunt je niet voorstellen dat het zo 'goed' kan blijven gaan. Dat het onwetendheid is blijkt uit het feit dat op de schaarse momenten dat ze haar paard meer ruimte geeft om de hals te strekken, paard die ruimte ook neemt, zakt en meer laag en rond gaat lopen. Op dat moment heeft de eigenaresse juist het idee dat ze haar 'kwijt' is.
Zowel de eigenaresse als wij zijn B-ruiters, we hebben zelf ook nog het nodige te leren. Daarbij zijn wij natuurlijk 'maar' verzorgsters. Het is op zich een aardige meid maar het is niet aannemelijk dat ze ongevraagde goede raad van ons aan zal nemen. Daarbij willen we de sfeer op stal zeker niet verpesten. Wat te doen? De andere kant op blijven kijken en ons gezicht in de plooi zien te houden, of toch een manier vinden om haar te laten weten dat rijden uit samenwerking bestaat? Goede raad is welkom!

**Geplaatst**: 02-09-11 12:21

Re: Hoe zou je dat aanpakken?

Geplaatst: 02-09-11 12:21

Je kunt toch op een aardige manier iets zeggen van: "Goh je paard is was straks een beetje gespannen hé... misschien moet je dit of dit eens proberen. Bij mij hielp dat super".....of iets in deze trant. Misschien is ze super blij met je advies!

**Geplaatst**: 02-09-11 12:22

Geplaatst: 02-09-11 12:22

ik zou gewoon vragen of je een opmerking mag maken over haar rijden, en daarbij beleefd blijven.
Iets zeggen ind e richting van: 'zeg, ik zie dat er weinig ontspanning is, bij zowel jou als het paard, kan dat kloppen? Zo ja, probeer haar iets minder in de mond te zitten, en probeer je handen helemaal te ontspannen.' Als ze vervolgends iets zegt in de richting van: 'Dat is niet waar, ik heb les enz. enz..' dan zeg je: 'Oh, ja ik ben ook maar een B ruiter en het viel me gewoon op, ik zou je graag willen helpen, want misschien had je het zelf niet zo door?'.

Gewoon beleefd blijven en altijd vragen of iets wat je zegt kan kloppen..

**Geplaatst**: 03-09-11 09:40

Re: Hoe zou je dat aanpakken?

Geplaatst: 03-09-11 09:40

als je het inderdaad op een aardige en beleefde manier met haar erover hebt, kan je er wel wat van zeggen. Ik zou het wel echt samen met haar over hebben en niet alleen maar vertellen wat jij ervan vind.

**Geplaatst**: 04-09-11 08:37

Geplaatst: 04-09-11 08:37

Ik weet heel weinig van rijden, maar wel van mensen. Wat heel goed werkt om mensen een advies te geven zonder dat ze zich aangevallen of beledigd voelen is het volgende. 'Ik ben ooit eens iemand tegengekomen die XXX probleem had (in dit geval dus dat haar paard en zijzelf niet ontspannen door de bak konden gaan). Die persoon probeerde toen YYY uit (lossere teugels, of ieder ander soort advies dat jij eigenlijk aan die persoon wilt geven). Dat werkte geweldig! deze gebeurtenis heeft veel indruk op mij gemaakt en is me altijd bijgebleven.'

dit verhaal evt aanvullen met

'misschien dat jij hier iets in herkent of mee kan!' (alleen zeggen als er goed op de boodschap gereageerd wordt).

Wat ook goed werkt is de ik boodschap. Dit bovenstaande verhaal persoonlijk maken. 'een paar jaar geleden reed ik een paard waarmee ik altijd dit probleem had (probleem beschrijven). Ik had les enzo maar het ging niet beter. toen adviseerde iemand mij om dit of dat te proberen, en ten einde raad heb ik dat gedaan. Dat werkte echt geweldig, paardje ging goed lopen en we hadden beiden veel meer plezier. Onze band is toen ook veel sterker geworden'

op zon manier is het jouw verhaal en is het geen direct advies aan deze dame, maar meer een soort anekdote. de dame in kwestie kan er dan van meenemen wat ze kan gebruiken.

ik hoop dat je hier wat mee kan!

**Geplaatst**: 04-09-11 08:40

Re: Hoe zou je dat aanpakken?

Geplaatst: 04-09-11 08:40

De manier van barbaravB vind ik erg netjes, dat zou ik proberen

**Geplaatst**: 05-09-11 14:08

Re: Hoe zou je dat aanpakken?

Geplaatst: 05-09-11 14:08

ik denk dat barbaravB het heel netjes doet!

**Geplaatst**: 05-09-11 14:58

Re: Hoe zou je dat aanpakken?

Geplaatst: 05-09-11 14:58

-> PP

**Geplaatst**: 05-09-11 19:22

Geplaatst: 05-09-11 19:22

BarbaravB schreef:
Ik weet heel weinig van rijden, maar wel van mensen. Wat heel goed werkt om mensen een advies te geven zonder dat ze zich aangevallen of beledigd voelen is het volgende. 'Ik ben ooit eens iemand tegengekomen die XXX probleem had (in dit geval dus dat haar paard en zijzelf niet ontspannen door de bak konden gaan). Die persoon probeerde toen YYY uit (lossere teugels, of ieder ander soort advies dat jij eigenlijk aan die persoon wilt geven). Dat werkte geweldig! deze gebeurtenis heeft veel indruk op mij gemaakt en is me altijd bijgebleven.'

dit verhaal evt aanvullen met

'misschien dat jij hier iets in herkent of mee kan!' (alleen zeggen als er goed op de boodschap gereageerd wordt).

Wat ook goed werkt is de ik boodschap. Dit bovenstaande verhaal persoonlijk maken. 'een paar jaar geleden reed ik een paard waarmee ik altijd dit probleem had (probleem beschrijven). Ik had les enzo maar het ging niet beter. toen adviseerde iemand mij om dit of dat te proberen, en ten einde raad heb ik dat gedaan. Dat werkte echt geweldig, paardje ging goed lopen en we hadden beiden veel meer plezier. Onze band is toen ook veel sterker geworden'

op zon manier is het jouw verhaal en is het geen direct advies aan deze dame, maar meer een soort anekdote. de dame in kwestie kan er dan van meenemen wat ze kan gebruiken.

ik hoop dat je hier wat mee kan!

ga ik helemaal in mee

**Geplaatst**: 05-09-11 19:35

Re: Hoe zou je dat aanpakken?

Geplaatst: 05-09-11 19:35

Het verhaal van BarbarvB gecombineerd met laten zien hoe het wel moet. Als zij gaat rijden, ga dan ook in de bak rijden en laat zien hoe het wel moet. Daarna pas het gesprekje aanknopen van goh, hij was wel wat gespannen vandaag heh? Ik had.. enzovoort. wedden dat het prima werkt ^^,

**Geplaatst**: 05-09-11 20:00

Re: Hoe zou je dat aanpakken?

Geplaatst: 05-09-11 20:00

Probeer inderdaad in de IK-vorm te praten, en niet in de JIJ-vorm. Probeer te vertellen wat jij ziet, en er geen mening aan vast te knopen, maar puur wat je ziet;

Voorbeeldje; Het lijkt alsof je paard wat gespannen was? Of.. ik zag dat..

Hopelijk staat ze er voor open, want het lijkt me inderdaad erg moeilijk om dit zo te blijven aanzien.
Oh en een laatste tip; wanneer ze het niet aanneemt; blijf niet aandringen. Ze wil het niet horen, dus herhalen heeft dan geen zin en maakt de situatie alleen maar onprettiger.

**Geplaatst**: 06-09-11 08:07

Re: Hoe zou je dat aanpakken?

Geplaatst: 06-09-11 08:07

Ik ben wel benieuwd of je al iets gezegd hebt en hoe ze het heeft opgepakt! :):)

**Geplaatst**: 07-09-11 16:33

Re: Hoe zou je dat aanpakken?

Geplaatst: 07-09-11 16:33

Pfff moeilijk!

Ik heb eigenlijk uit ervaring geleerd van me niet te moeien...
Vroeger trok ik ook m'n mond open als iemand iets deed bij een paard wat niet oke was, maar uiteindelijk kwam ik er altijd als "de slechte" uit $:\$ Ookal zei ik het beleefd! Dan kreeg ik op m'n dak omdat ik een moeial was $:\$

Dus nu hou ik gewoon mijn mond, hoe moeilijk ook! Maar zo is het rustig op stal...

**Geplaatst**: 07-09-11 20:11

Re: Hoe zou je dat aanpakken?

Geplaatst: 07-09-11 20:11

Zoals Barbara zegt, en misschien als er verder nog een gesprekje uit voort vloeit zelf een keer zeggen dat je ook 'maar' dat en dat rijd en ook niet overal verstand van hebt of betweterig over wilt komen, maar dat het jou dus een keer geholpen heeft..

**Geplaatst**: 08-09-11 12:10

Geplaatst: 08-09-11 12:10

Zou het ook doen zoals Barbara zegt

**Geplaatst**: 12-09-11 19:44

Re: Hoe zou je dat aanpakken?

Geplaatst: 12-09-11 19:44

Probeer iets aardigs als:
"Misschien als je je handen wat meer ontspant?"

**Geplaatst**: 14-09-11 09:26

Geplaatst: 14-09-11 09:26

Gewoon je mond houden totdat ze je zelf om een mening vraagt. Klinkt hard, maar dit heb ik in de afgelopen jaren wel geleerd. Ook al voel je je machteloos, je kan iemand beter in z'n waarde laten want sommige nemen goed bedoeld advies verkeerd op. Als iemand tegen me loopt te klagen over de problemen met z'n paard wil ik er ook nog wel eens mijn mening over geven, maar vraag ik dat eerst of ze dat wel willen horen van me, want ik ben dan ook heel eerlijk. Moet ook zeggen dat ik een vriendin heb de eigenlijk zelf weinig kennis en kunde heeft maar wel denkt dat ze Anky is, en me ongevraagd advies loopt te geven terwijl ik dat telkens nergens op vind slaan. Wil niet zeggen dat ik zelf alles weet, maar ze heeft qua kennis en ervaring nog niet de helft als ik, vertrouw haar niet eens m'n paard toe zeker onder het zadel niet. Heeft ze weer een boek gelezen en dan gaat ze me even wat 'bij brengen', zo irritant. Nu ik sinds kort op een andere stal sta dan haar gaat het beter, maar als ze eens langs komt maakt ze toch vaak een opmerking waar ik dan nog 3 dagen daarna aan loop te irriteren zucht. Zo irritant dat soort lui, verder wel een lieve meid hoor, maar ze moet me niet met mijn paard bemoeien. Zelf heb ik 1 persoon waar ik les van krijg en als er dingen zijn haar advies vraag, omdat ik vertrouw op haar kunde en kennis. Wat de rest op stal ervan vind ga ik niet vragen, moet er niet aan denken als iedereen me een advies wil geven. Als iemand me wel eens vraag waarom ik dingen op een bepaalde manier doe leg ik dat wel graag uit hoor.

**Geplaatst**: 14-09-11 09:35

Re: Hoe zou je dat aanpakken?

Geplaatst: 14-09-11 09:35

Ik spreek nog maar eens uit ondervinding, gewoon zwijgen!!!
Dit weekend liep het paard van een meisje kreupel (nog steeds) ik zei het haar en zei dat ze het aan de instructrice moest melden, dat deed ze. Maar dat mens (instructrice) begon me echt af te krakken en uit te schelden!!! Dan doe je iets om dat arme paard te helpen...

**Geplaatst**: 14-09-11 18:42

Geplaatst: 14-09-11 18:42

Vickz schreef:
Ik spreek nog maar eens uit ondervinding, gewoon zwijgen!!!
Dit weekend liep het paard van een meisje kreupel (nog steeds) ik zei het haar en zei dat ze het aan de instructrice moest melden, dat deed ze. Maar dat mens (instructrice) begon me echt af te krakken en uit te schelden!!! Dan doe je iets om dat arme paard te helpen...

Het is heel vervelend dat de instructrice je onterecht ging uitschelden. Maar je hebt het wel gezegt en bent voor het paard opgekomen en gedaan wat je moest doen. En ik denk dat we dat vooral niet moeten vergeten. Tuurlijk zeg je als paardenliefhebber er wat van als een paard iets aangedaan wordt. Wat er met jou advies gebeurt heb je dan helaas niet in de hand. We moeten daarbij ook niet alle mensen over één kam scheren.

**Geplaatst**: 14-09-11 18:55

Re: Hoe zou je dat aanpakken?

Geplaatst: 14-09-11 18:55

@ Happie
Dat is waar, maar ik heb al meerdere malen gemerkt dat als je iets zegt om een dier of zelf de ruiter te helpen (op een beleefde manier) dat jij de slechte bent en op je dak krijgt... Mensen waarderen maar weinig. Jammer genoeg!

**Geplaatst**: 14-09-11 18:58

Re: Hoe zou je dat aanpakken?

Geplaatst: 14-09-11 18:58

@ Vickz
Niet te begrijpen toch ik ben altijd blij met advies. Maar tis idd waar dat mensen het niet meer waarderen rijtechnisch zal ik ook niet snel wat zeggen maar als iemand zijn paard pijn doet heb ik altijd wel het gevoel dat ik voor het paard moet opkomen.

**Geplaatst**: 14-09-11 19:00

Geplaatst: 14-09-11 19:00

Ik denk dat de oplossing vrij gemakkelijk is. "ik ben wat met mijn camera aan het klieren, en nu zie ik je rijden en gaat er een belletje rinkelen. Vind je het leuk als ik volgende keer dat je rijdt foto's kom maken? Ik ben geen prof, maar wie weet zitten er wel een paar leuke plaatjes tussen en ik denk dat voor jezelf ook gaaf kan zijn om rijfoto's te hebben

"

Als ze dan de foto's ziet dan zou ze zich kunnen realiseren dat ze niet handig bezig is...