Sinds een paar maanden heb ik springles met Pablo. Dat gaat redelijk goed en morgen hebben we ons eerste oefenparcours (50/60 cm). Vandaag nog een laatste lesje - toevallig een priveles deze keer - en dat hebben we geweten.
Hij begon heel braaf, schrok zich wel een keer eenongeluk van het drafbalkje dat er al de hele tijd lag en sprong daar dus huizenhoog overheen, net als over het minikruisje dat er achter stond. Geeft niet, kan gebeuren. Net als we toe zijn wat wat serieuzer werk worden de jonge paarden op de wei gezet die dus als een gek gaan rennen. Pablo wel geinteresseerd maar hij bleef opletten. Totdat het paard in de hengstenpaddock naast de buitenmanege ook mee ging doen. Hij ging steeds harder op de sprongen af en ook steeds hoger springen, terwijl ik maar probeerde te werken aan rust en ontspanning. Nadat hij op een minikruisje waar een paar balken (dus doodeng!) onder lagen een sprong van 1,5 meter maakte en vervolgens in de landing steil op zijn achterbenen ging staan om daarna weer gewoon verder te galopperen, hebben we verzocht om iig de hengst maar even binnen te zetten. Daarna werd hij wel weer wat rustiger en konden we uiteindelijk nog een paar nette gebroken lijntjes rijden. Mijn instructeur was heel tevreden dat Pablo als 4-jarige zo braaf bleef terwijl alles om hem heen door het lint ging. Hij heeft iig laten zien dat hij wel kan springen, een paar sprongen waren echt uit het boekje. Morgen hoeft hij alleen maar braaf rond te lopen, en dan gaan we weer eens verder kijken.