
Eerder schreef ik al eens:
[PP] Waarom heb ik altijd medelijden met paarden...
Dat ging dus over Nimondro, een ruin bij ons op stal.
De laatste weken was het echt bedroevend. Ze kwam als je mazzel had eens per week, maar dan moesten we er haar ook aan herinneren te komen 'oh ja, vergeten!'. Het kon gewoon niet langer. Pap belde haar dit weekend op 'zeg maar tegen de eigenaar dat ik hem wel wil hebben voor weinig en anders haalt 'ie hem maar op!'
Vandaag kwam ik dus terug van mijn vriendin en mam zegt tegen me 'ze komen zo, ze willen hem kwijt!'.


Dus nu zijn we de nieuwe eigenaren van Nimondro, het liefste vriendje van Voice. Een zwarte ruin van 1.60 m, klein kolletje, drie witte voetjes als ik het zo goed heb, betuigd (naar zeggen van eigenaar) en Z dressuur geweest. Vader is Imondro en moedersvader Walser. Er zit iig nog wel wat werk aan, maar 't is een superleuke uitdaging!
Wat we met hem gaan doen, weten we nog niet. Waarschijnlijk blijft hij niet, maar zoeken we een baasje voor hem die hem wel goed verzorgt of een bijrijdster die wil delen in de kosten. Ik hoop in ieder geval dat ik hem een tijdje kan rijden, want als hij echt Z geweest is, kan ik veel van hem leren (wat ik dolgraag wil, zie ook het verhaal van Fleur). Papa wil hem eigenlijk wel weer voor de kar hebben, lekker maatje naast Jurga, zou erg gaaf zijn! En tja, als hij echt gaat bevallen, wie weet blijft hij dan wel! Wij zijn in ieder geval erg blij dat we Mondro hebben kunnen kopen om hem de aandacht te geven die hij verdient. Ik was toch al degene die hem elke dag verzorgde als miss muts weer eens niet kwam. Dus ach, moet lukken!
Na vanmorgen Voice ziek te hebben gehad (stond van pijn tegen de muur te klauwen met haar voorbeen, ze had een verstopping gehad waarschijnlijk en is nu flink aan de diarree en had koliek), is dit wel een leuke afsluiting van de dag.

We gaan er wat van proberen te maken! Binnenkort pics
