Op het ziekenhuis aangekomen, werd ik eerst onderzoct of ik wel zo'n operatie aan kon. Natuurlijk kon ik die aan. Toen hebben ze me naar de operatiekamer gebracht, en me daar ongeveer 30-45 minuten laten staan in m'n bed, zodat ik wat vertrouwde in de omgeving. Natuurlijk bleef de buurman bij me. Na lang wachten, ging ik eindelijk onder narcose. Het was echt sh*t. Maar snel daarna merkte ik niks meer. Tot ik om half 1 wakker werd. Ik was echt misselijk

Ik mocht naar huis, omdat ze op het ziekenhuis weten. Dat ik echt GEEN nacht door kan brengen in het ziekenhuis. Ik moet gewoon thuis zijn, en naar de paarden kunnen kijken.

Ik zal vanavond of morgen nog een bericht plaatsen. M'n been ligt nu wel niet in het gips, maar wel gespalkt.
Groetjes,
Anneke

P.S. Maar het viel inderdaad allemaal wel mee.