“Jullie paarden lopen bij mij op de oprit”
Omdat al onze paarden ’s nachts op stal staan leek mij dat behoorlijk onmogelijk dus ik zei gelijk dat dat onze paarden niet konden zijn. Maar ik was inmiddels toch wakker dus besloot even te gaan kijken van wie ze waren. Onderweg pakte ik nog even 2 touwen en halsters en rustig wandelde ik naar de weg. Gelijktijdig met mij kwam ook mijn moeder aanlopen, het bleek dat zij ook waren wakker gebeld, maar dan door mensen aan het begin van de straat, een paar 100 meter verderop…
Samen liepen we het hek door en daar stonden ze, in de berm te grazen…
Who’s the Boss en Jonkvrouw….. Zij staan alweer een tijdje in een land verderop in de straat waar ze de beschikking hebben over een heerlijke stal waar ze naar hartelust in en uit kunnen wandelen.
Ik moest er eigenlijk wel om gniffelen, ze stonden heel op hun gemakje dus het was wel duidelijk dat ze niets mankeerden, ze leken alleen een beetje verontwaardigd dat ze niet het terrein op konden. Jonkvrouw maakte het haar o zo bekende murmelende geluidje wat tussen een hinnik en een brom zit, wat ze altijd doet als ze ons ziet en liet zich vervolgens zo pakken. Net als Boss welke ik het halstertouw om zijn hoofd knoopte bij gebrek aan beter, ik had niet gerekend op zo’n klein koppie dus had alleen paardenhalsters bij de hand.
We besloten ze gelijk maar weer terug te brengen, op ons gemakje konden we richting het landje kuieren terwijl mijn vader ook al aan kwam lopen, met in zijn kielzog 1 van de katten die die nacht niet binnen wilde komen. Boss was nog een beetje beduusd van zijn avontuurtje en liep zo mak als een lammetje mee, eerder die week hadden we ze al even opgehaald voor de hoefsmid en toen had hij nog wel praatjes. Onderweg viel me wel op dat er veel lichten branden in de huizen die we passeerden, wel vreemd om kwart voor 5 zaterdag ochtend… Na een kort wandelingetje van 5 minuutjes konden we ze weer in het landje kwijt en net toen we de hele omheining gecontroleerd hadden kwam de politie ook al aan. Die waren gebeld omdat er losse paarden door de straat heen galoppeerden, vandaar dus dat de hele buurt wakker lag

Ondertussen kwam er een buurman aanlopen, hij gaf aan dat het die nacht tot 4 uur best onrustig was geweest met jongeren die terg kwamen van het stappen. We vermoeden toch dat die het hek hebben opengezet. Op de terug weg naar huis kwamen we de buurman tegen die mij gebeld had, die vertelde dat ze met zijn tweeën achterom zijn huis zijn geweest richting zijn weiland, schijnbaar hebben ze gezocht naar een ingang om bij ons het terrein op te komen. Toen ze erachter kwamen dat dat niet ging lukken hebben ze hun post opgezet in de berm voor ons hek

De volgende dag ben ik gelijk terug gegaan en heb een goed stevig hangslot om het hek gehangen om verder uitbreekpogingen in de kiem te smoren.
Toen ik gistermiddag net terug was bij Katja vandaan om haar nieuwe aanwinst even te bekijken kwamen er 2 kinderen in paniek ons terrein opgerend. Of ik de eigenaar was van de merrie met veulen aan het begin van de straat… Blijkbaar had Boss de smaak te pakken en was over het hek heen gesprongen om bij het paard verderop te buurten. Ik ben gelijk in de auto gesprongen en erheen gescheurd en ja hoor, daar stond hij. Heel op zijn gemakje met een buurman om zijn nek heen en ondertussen bijtend (nee, niet onderdanig luchthappen) in het paard wat hij met een bezoekje kwam vereren. Een tiental meters verderop stond een Jonkvrouw die nog wel netjes achter het hek stond maar knap over de zeik was. De aardige meneer had hem een paardenhalster omgedaan in de veronderstelling dat hij hem zo wel even terug kon zetten, Boss weigerde echter om bij deze man ook maar 1 stap te zetten. Ik had in de gauwigheid een ponyhalster meegepakt (veulenhalsters past hij niet meer), die heb ik gelijk omgewurmd en de dondersteen stapte gelijk netjes met me mee. Eenmaal weer in het weiland besloot hij, totaal niet onder de indruk, om eerst even bij Jonkvrouw bij te tanken om vervolgens een paar baldadige rondjes door het weiland te bokken met het schuim van Jonkvrouw op zijn hoofd. Bij zijn arme moeder liepen de zweetdruppels over haar hoeven heen, ik had gelukkig nog een zweetdeken met kruissingeltjes in mijn auto liggen zodat ze iig geen kou kon vatten.
Ik heb ze een flinke portie hooi gegeven welke ik in truck had liggen (wat ik al niet in mijn auto heb hè?

Ik heb iig wel besloten om Boss niet thuis met een maatje op te fokken
