Geplaatst Gisteravond hebben we gesprongen. We zijn begonnen met balkjes lopen, en kleine hindernisjes, en langzamerhand werd er steeds hoger gebouwd tot er 4 sprongen kriskras door de bak stonden.
Bill vindt springen heel leuk, en doet dan ook erg zijn best. Hij heeft geen balk geraakt, en een keer had ik hem niet goed genoeg opgesloten, zodat hij langs de 2e van de dubbel rende. Uiteindelijk hebben we iets van 90 cm gesprongen , en toen ben ik gestopt. Bill is nog niet weer helemaal in conditie, en ik vond het genoeg geweest voor hem.
Vandaag had ik andere plannen: Ik had nieuwe leidsels, gemaakt door Albert, en die moesten nodig uitgeprobeerd worden.
Ik had nl nogal brede leren leidsels, die eigenlijk te groot en te zwaar voor me waren. Ik kreeg elke keer last van kramp in mijn handen als ik een kwartiertje aan het rijden was.
Dit zijn leidsels van webband, veel lichter in de hand dus.
Maar goed. ik had Bill ingespannen, en we gingen op weg. Lekker met z'n tweetjes. Eerst moest ik door een woonwijk, waar een man zijn auto aan het wassen was. Die gek ziet me aankomen, en op het moment dat ik hem passeer, gaat hij de wieldoppen afspuiten
dus Bill schrok even van het geluid, maar ik kon hem goed in de hand houden.
Daarna reden we door. een paar kilometer verder reed ik over het terrein van het Delta (psychiatrisch) ziekenhuis. Op zich een mooie oomgeving, ware het niet dat ze een braderie aan het afbreken waren. Er stond een grote vrachtwagen, waar ze de marktkramen aan het opladen waren.
Op het moment dat ik daar langs reed, kwam een man net aanlopen met zo'n grote plaats hout, en gooide die op de vrachtwagen. Mijn stoere paard verblikte er niet eens van.
Hij liep gewoon door.Verderop op hetzelfde terrein liep een oud dametje al van veraf te glimmen. Dus vlak bij haar ging ik stappen, om haar goed te laten kijken.
Toen vroeg ze of ze mee mocht rijden . eeeeeeh, ja, waar moet u heen dan? (Ik had al visioenen van een opsporingsbericht vanwege het ontvoeren van ouwe vrouwtjes)
Maar het viel mee, ze moest naar een paviljoen 500 meter verderop.
Nou ja, spring maar achterop dan, alhoewel spring? meer schuifel schuifel
Onderweg kwamen we langs een bankje, waar meer patiënten zaten. Ik hoorde het dametje goedemiddag zeggen met een air of ze de keunigin zelf was
Nou ja, dametje weer afgestapt, en verder met de rit.
Een stukje verderop bleek opeens een kermis te staan....oeps
Maar ook daar liep Bill langs alsof hij nooit anders gedaan had.
Ik was zo trots op mijn stoere paardje
de rest van de rit verliep rustig. We zijn heelhuids weer thuis gekomen,. Daar heb ik hem lekker afgespoten en met een flinke bak slobber weer op stal gezet.
Heerlijk, zo even met je paard op stap.
Ik voelde me weer helemaal een pennymeisje, helemaal trots en verliefd op mijn eigen paard.
Oh ja, bestellingen voor die superwebband leidsels naar Albert, hier op bokt.
Het duurt ff, maar dan heb je ook wat
en ik krijg 10% van de winst omdat ik zo goed reclame maak
paard blijft! 
als het er nog ooit van komt om op de wagen te zitten 
ik ook naar iedereen als was ik de koningin haarzelve 
