Ik was zo ontzettend blij; het is ook zo'n goed nieuws! Gister vreesde ik nog voor haar leven, net als de veearts zelf, maar dat alles zo onverwacht goed gaat!!!

Mijn moeder dus een trailer regelen, maar ik kon niet mee, aangezien er een vriendin bij me thuis was. Ik had mn fototoestel klaarliggen, voor foto's voor het plakboek, maar die waren we natuurlijk vergeten

Eindelijk kwam na lang wachten met mn vriendin dan eindelijk de trailer, MET inhoud terug!!! Ik meteen naar buiten rennen, klep omlaag, en ja hoor, daar stond ze dan; mn lieve Leo waarvan ik dacht haar nooit meer terug te zien!!!
Zo ontzettend lief!! Ik liep naar haar toe, en ze keek om; herkende me en begon meteen te hinniken! En geweldig lief dat neusje tegen mn gezicht duwen, alsof ze wilde zeggen dat ze mij ook gemist had.
Ojee, ik klink nu heel penny-meisjerig, maar daar kan ik nu even niets aan doen, ik ben gewoon zo vreselijk blij!!!
Op stal was Leo heel snuiverig en kijkerig; ze was er al 4 of 5 maanden niet geweest. Eten deed ze niet, maar wel plassen, wat dus een goed teken was

We hebben haar een paar uurtjes met rust gelaten, tot ik het niet meer uithield en haar ben gaan poetsen; ondanks dat ze glom als een spiegel

Onbeschrijflijk, het gevoel dat ik kreeg toen ik naast haar stond en met haar knuffelde. Twee dagen terug had ik echt niet meer verwacht haar ooit nog eens te zien; laat staan te aaien en te knuffelen!!!! Dat ze terugknuffelde was nog het meest geweldigste. Ik voelde me echt ontzettend gelukkig. Steeds als ik uit het raam kijk, en ik zie haar staan word ik helemaal warm vanbinnen. Geweldig. Onbeschrijfelijk.....
Eindelijk ziet de toekomst er weer zonnig uit
