Cowgirl schreef:Burn-out is echt iets geestelijks, ook heel verrot natuurlijk maar is het niet zo dat je juist met een burn-out leuke dingen moet gaan?
Mag ik mijzelf op de 2 plaats zetten hierdoor? Ik loop vanaf februarie met een hernia. Is wel pas in Juni geconstateerd maar loop dus vanaf feb. al met klachten.
Ik kan dus ook niet veel meer als duivelintje.
Heb net 2 weken ziekenhuis achter de rug die amper geholpen hebben.
psyschish gaat het ook achteruit en om hier uit te komen moet je eigenlijk de dingen doen die je niet kunt.
Loopt 24 uur per dag met pijn rond en slik me suf aan pijnstillers. Gelukkig ben ik van de morfine af en red ik het nu aardig met paracetamollen en ibuprofen.
En mag blij zijn als ik 1 a 2x per week naar de paarden kan om ze dan vanachter het draadje te kunenn aaien.
zucht... ik wou dat ik maar gewoon een griepje had met koorts en kots werk. Dat is tenminste met 10 dagen weer over.
ik weet precies wat je bedoelt. 24 uur per dag pijn en inderdaad psychisch gaat het er ook niet beter op. morgen heb ik mijn eerste afspraak bij een psycholoog omdat ze bij de arbo bang zijn dat ik helemaal depresief wordt (gelukkig weten ze de helft nog niet anders zouden ze me gelijk op laten nemen).
verder kan ik inderdaad niet wat ik het liefst zou willen even lekker een uurtje paardrijden en mijn gedachten verzetten.
ik houd mezelf op de been door tegen mezelf te zeggen dat dit niet blijvend is (hoop ik dan) en dat er mensen zijn die er erger aan toe zijn.
wat mij betreft mag je mijn 1e plaats hebben. ik ben niet aan de morfine geweest en zover ik weet trekt het wel weer bij (ook al duurt het een paar jaar) en een hernia heb je voor het leven (wat mij verteld is).