Vanmorgen zei de eigenaar van mijn verzorgpaard tegen me: lees dit verhaal eens in de bit, ik kreeg er tranen van in mijn ogen.
Ik heb het vrhaal gelezen en leef zo met je mee. Het lijkt me verschrikkelijk om mee te maken.
We hebben er een heel gesprek over gehad, ik zou het niet aankunnen om hem weg te moeten brengen denk ik. Hoewel het wel zo eerlijk is voor je paard.
Heel knap dat je je zo goed heb gehouden.
En wat verschrikkelijk dat je moest kijken hoe je paardje ging doen toen het schieten ging gebeuren, en dat dat ook nog eens mis gaat.
gelukkig heb je een lieve vriend die je opving, als je ook nogeens alleen was geweest is het helemaal zo moeilijk.
Heel veel succes verder
Groetjes