Ik dacht huh, en ben in de auto gesprongen, gewapend met een halster, halstertouw en een heel deel wortelen (omkooppraktijken

Aangekomen aan de wei van Lennon stond meneer inderdaad langs de wei, gelukkig aan de kant waar hij niet wegkan omdat er een andere wei aangrenst (hij stond dus tussen twee weide-afspanningen in).
Hoe hij het gedaan heeft, geen idee, ik denk dat hij de grote-verdwijntruc wou oefenen maar dat het toch wat mislukt is.
Direct toen ik de wei in ging kwam er zo een zielig hinnikje vanaf... Help mij baasje, ik ben hier geraakt maar raak niet meer terug en ben het nu wel grondig beu om tussen dit stukje van een meter te lopen... (stuk tussen de twee draden is ongeveer 1,5 à 2 m en dan in de lengte iets van een 10-20 m schat ik).
Na Lennon even begroet te hebben (trok me die toch een zielig hoofd, echt van 'ik wil hier terug uit') geprobeerd hem onder de draad door te doen gaan (draad losgemaakt en hoog gespannen), maar dat durfde meneer niet omdat er stroom op staat (die ondertussen wel afgezet was, want ik ga geen stroomdraad vastpakken). Alleen lukte het toch niet zo denderend, paard vasthouden, draad vasthouden gaat niet zo goed samen... Dus vriendlief to the rescue... Draad terug los, draad op de grond en paard erover...
Paard blij (en dorstig), ik blij dus iedereen blij...
Stroom terug opgezet, en nu hopen dat Lennon onthoudt dat hij Lennon heet en niet Houdini...
Vraag me nog altijd af hoe hij het geflikt heeft daar te raken...