
Het eerste probleem was al dat ze geen paarden meer hadden


Dus ik terug naar de bak en met instructeur overleggen ...
optie 1: de eerste stal links, een pony van 1.30. Dat vond ik toch net iets te klein, ik ben maar 1.70, maar heb ben aan de zware kant ... dus

optie 2: een paard waar hij me zelf liever niet op zag
optie 3: paard van iemand die in da kantine zat, die dan zelf niet zou meerijden


optie 4: een nieuw paardje waar ze pas twee keer opgezeten hadden, maar die gekocht was onder het idee van "hij is braaf"
Dus ik ging voor nummer vier!
Opgezadel (met jawel! het zadel van meneer de instructeur: een echte passier), nooit geweten dat die dingen zo goed zitten en daarna naar de bak. Het eerste kwartier was ze net een lama, al van toen ik opstapte, stond haar nek in een hoek van bijna 90° en daar was geen verandering in te krijgen ... maar ze liep ondanks die hoofdhouding vrij "los" in haar lijf. Wat ik wel heel erg vreemd vond, omdat het toch krampachtig overkwam.
Maar door een klein communicatiefoutje kwam ze op een gegeven moment zonder een paard voor zich te lopen (ik moest in eerste instantie maar gatplakken, omdat ze niet goed wisten hoe ze zich zou gedragen) en daar was ze

Op zich vond ik het dus een heel fijne les, mijn houding en zit zijn nog steeds rotslecht, maar er zit een beetje vooruitgang in. Ik ben niet meer zo stijf en begin ook terug een beetje gevoel te krijgen in het rijden ... al was ze wel heel erg gevoelig.
*citaat* daaaaaaaaar staat de gas *citaat* terwijl ik lichtjes te hard door de bak ging *oeps*
Maar helaas, ze houden haar niet aan

Hoop dat ze toch nog een paar weken blijft

En nu naar dromenland!