Dus na het eten, ik zat heerlijk te Bokken, kwam mijn vader een beetje schijnheilig in de dueropening staan. Vroeg ie of ik nog zin had om een ritje te gaan maken.

Dus wij met de motor (:D) naar d wei, zadel in het zijspan. daar aangekomen snel een borsteltje over die viesplurk getrokken en opgezadeld. Ik met het hart in mijn keel mijn vadermeegedeeld dat ik eerst even in de wei wilde stappen. Na twee rondjes vond hij het wel voldoende en zwaaide het hek open. *Slik* Ja dan moet je wel he...
Ik heel dapper het asfalt opgestapt, stiekum doodsbenauwd. Mijn vader (die schat

Het was inderdaad een heel mooi wegje, zand met wat steentjes, en daar hebben we veel gedraafd. Maar toen... een spoorovergang... DAT had Sheek nog nooit gezien! Ondertussen mooie Trail-oefening! Na een minuutje snuiven en kijken, en nadat mijn vader het even voordeed met de fiets (

Daar uiteraard veel 'enge' containers en zo gezien. Nog een stukje in de berm naast de industriele spoorweg gegallopeerd! Moet je nagaan, hier spreekt het meisje doodsbenauwd is om alleen buiten te rijden, en na drie pasjes draf het hart in de keel heeft zitten!

De laaste meters had ik het gevoel dat als we nog langzamer gingen we omvielen. Lekker afgespoten en toen HEVIG geknuffeld!

Ik ben zo gek met mijn knollebolle! Dit had ik niet verwacht! Mijn vetrouwen heeft een enorme boost gehad, en dit avontuur is voor herhaling vatbaar!
(En nu maar eens zien of de Goedheiligman misschien een seatsaver in zijn goodybag heeft zitten...

Bedankt voor het lezen van dit enigzins lange relaas.
Andrea en Shakie, Buitenrijders Extraordinaire!