Het begon vanmorgen. Ik ging rattaplan voeren. Hij wilde helemaal niks eten. Nu ik er over nadenk kwam hij ook helemaal niet uit het hoekje van de stal.

Later op de dag ging ik weer bij 'm kijken. Hij had nog steeds niks gegeten. Ik aaide 'm een beetje maar nog steeds wilde hij niks eten, en niet uit zijn hoekje komen.
Dit was het moment waarop ik toch wel enigsinds ongerust begon te worden. Ik belde een vriendin op om te vragen wat ik moest doen. Ze wist 't ook niet precies, maar zou 's avonds even langskomen.
Ik ben nog een tijdje in de stal blijven zitten, maar de situatie bleef ongewijzigd.
's avonds kwam mijn vriendin de echte paardekenner langs. Al mijn hoop was op haar gevestigd. Zij zou Rattaplan weer aan 't eten en bewegen krijgen.
Tegen 'm pratend en aaiend kreeg ze 'm een klein beetje vooruit. Maar daar bleef 't bij. Volgens haar was mijn vriendje een beetje depressief. Volgens mij kan een paard helemaal niet zomaar ineens depressief worden als er totaal geen verandering is in zijn situatie.
Hij is niet verhuisd, staat niet op ander voer, er is niemand op vakantie of wat dan ook!
De arts is vorige week nog geweest en toen was Rattaplan kerngezond.
Ik weet niet meer wat ik moet doen!
Please help!
Een wanhopige, en ook nieuw op dit forum, Nataski.