Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-08-03 16:21

Waarom blijven die twijfels over wel/niet houden?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-08-03 16:21

Ik weet niet hoe ik het allemaal moet vertellen/uitleggen.. Maar goed, ik begin maar gewoon..
Veerle is er nu 7 maanden. De eerste dagen ging het allemaal prima, ik vond het een leuke pony, maar al na 2 weken kwamen er twijfels. Zou ik haar terugbrengen? Op de een of andere manier ''lukte'' het niet. Gewoon de omgang. Ze kon zo dwars zijn maar tegelijker tijd zo ontzettend lief.
Na een lang gesprek met mijn DA besloot ik haar te houden.
Sinds toen ging ik er helemaal voor, het zou ons gaan lukken. Ik had veel vertrouwen in Veerle. Maar steeds weer gebeurde er iets, waardoor er nieuwe twijfels kwamen.
Zo gingen we door. De laatste keer dat ik twijfelde was toen ze mee was naar Rockanje. Daar kwamen mijn twijfels omdat ze er zo hard vandoor was gegaan, los geraakt was en bijna de autoweg op gegaan was. Vervolgens was ze met wandelen ontzettend vervelend omdat ze 'wist' dat als ze wou, ze los kon komen.
Uiteindelijk besloot ik weer om het te blijven proberen, ze was jong, en kon immers niks toen ze bij mij kwam. En als ik daar aan dacht zag ik dat ze voor uit was gegaan.
Sinds die tijd (juni) ging het eigelijk beter, en Veerle werd gewoon liever en liever. We begonnen opnieuw met wandelen, en dat ging gewoon goed. Alleen ik zelf was nog een probleem, want steeds was ik bang dat ze er vandoor zou gaan. Maar na dat we heel wat gewandeld hadden, had ik mijn vertrouwen wel weer terug in haar. Ook als ik bezig met haar was, poetsen oid, dan ging het gewoon super. Ik ben helemaal weg van haar, geef ontzettend veel om haar.. Maar in wandelen heb ik geen plezier. We wandelden (op vandaag na) ongeveer een maand terug voor het laatst. Toen ik vandaag wandelde was ze opzich lief, maar toch druk, opzij springen, en 1 keer kwam ze zelfs een stukje omhoog. Ze was wel goed te houden, en ze was wel lief, maar ik weet niet of ik hier wel mee om kan gaan. Ze is nu wel gewent aan fietsen en brommers, maar ze moet nog zoveel meer leren.
Ik kan gewoon niet uitleggen wat ik precies bedoel.. Ik weet dat ze jong is..
Sinds dat we terug zijn uit Rockanje heb ik eigelijk geen een keer meer getwijfeld en was ik heel zeker van Veerle.. Maar sinds afgelopen week heb ik gewoon weer twijfelds. WEER....
Het komt er op neer dat ik helemaal weg ben van Veerle, ontzettend veel om haar geef, dat het in de omgang, zolang het gewoon poetsen is ed. allemaal prima gaat, maar zodra we meer gaan doen, ik er geen plezier van kan hebben omdat het vaak toch wat moeilijk gaat. En het ligt niet aan Veerle, want Veerle is een ontzettend lieve en eerlijke pony (die nog wel de nodige opvoeding nodig heeft). Als ik er alleen al aan denk haar te verkopen kan ik al janken, want het is wel mijn meissie Ach gut

En als ik kom, staat ze wel heel blij te hinneken, komt wel naar me toe vanuit de wei.
Mn verstand zegt dat het beter is haar te verkopen en een beleerde rustige pony te kopen, maar mn gevoel kan het niet Verdrietig

**Geplaatst**: 23-08-03 16:23

Geplaatst: 23-08-03 16:23

Het gaat met geen enkel paard vanzelf, dat moet je je heel goed realiseren. Maar als het niet past dan past het niet, en ik vind het geen schande om je paard dan te verkopen

**Geplaatst**: 23-08-03 16:28

Geplaatst: 23-08-03 16:28

Mijn mening weet je...
Je moet met plezier naar je pony gaan..
Ik denk dat Veerle te jong is voor je. En bij dribbel kon je dat wel aan, die duw je tenslotte om als hij vervelend is Knipoog

, maar Veerle is een heel stuk sterker, en dus moeilijker...
Denk er goed overna. Maar zoals Zep al zegt, het is geen schande als je haar verkoopt.... Ach gut

**Geplaatst**: 23-08-03 16:56

Geplaatst: 23-08-03 16:56

Zie je ook op tegen het beleren en het inrijden van deze pony?
Een jonge pony moet nog alles leren en dat is wel veel werk, (je zou er hulp bij kunnen zoeken)

Als jij denkt dat dit je niet lukt dan zou ik hem verkopen.
en idd. het moet leuk zijn om naar je pony te gaan!!

Succes.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-08-03 17:21

Geplaatst door de TopicStarter : 23-08-03 17:21

Het inrijden zou ik niet zelf doen, daar zouden we haar voor weg brengen, dus daar zie ik niet tegen op. Daarna heb ik er opzich wel vertrouwen in, maar wel denk ik steeds, ''wat als ze buiten niet rustig is?''
Maar het is zo'n lieverd in de omgang en dat maakt het zo moeilijk..

Opzich heb ik wel plezier om naar haar toe te gaan, vind ik het wel leuk als ik bij haar ben.. Maar ja Verward

Ik begrijp het zelf ook niet echt..

**Geplaatst**: 23-08-03 17:23

Geplaatst: 23-08-03 17:23

Joyce schreef:
Het inrijden zou ik niet zelf doen, daar zouden we haar voor weg brengen, dus daar zie ik niet tegen op. Daarna heb ik er opzich wel vertrouwen in, maar wel denk ik steeds, ''wat als ze buiten niet rustig is?''
Maar het is zo'n lieverd in de omgang en dat maakt het zo moeilijk..

Opzich heb ik wel plezier om naar haar toe te gaan, vind ik het wel leuk als ik bij haar ben.. Maar ja Ik begrijp het zelf ook niet echt..

dan zou ik nog even aankijken!
anders krijg je er misschien spijt van

**Geplaatst**: 23-08-03 17:25

Geplaatst: 23-08-03 17:25

Ik ken het gevoel Verdrietig

Ik heb er met mijn vorige paard een jaar over gedaan om tot het besluit te komen om hem toch maar wel te verkopen.
Elke keer die twijfels, wel verkopen,maar dan ging het weer een keer lekker dus dan was het weer niet verkopen.
Ook ik hield onwijs veel van hem,maar we maakten elkaar niet gelukkig

Hij is dus verkocht....
Ik heb er echt heel veel verdriet van gehad en ik denk nog best veel aan hem, want op stal was het een lieverd en vond ik alles leuk,totdat ik er op moest.
Met rijden waren we gewoon geen goeie combinatie,helaas.

Nu heb ik alweer bijna een jaar een ander paardje en ik ben helemaal gelukkig en ga weer met veel plezier naar stal.
Ook kan ik weer genieten van het rijden en alles wat daar bij komt.
Dus ik kan ( gelukkig ) zeggen dat ik de juiste beslissing heb genomen.

Ik wens je veel sterkt met het nemen van een besluit.
Maar als het samen niet gaat, voel je dan niet schuldig, hij/zij is misschien bij iemand anders ook gelukkiger,hoe hard dat ook klinkt.
Dus nogmaals sterkte!

**Geplaatst**: 23-08-03 17:54

Geplaatst: 23-08-03 17:54

Als je niet met plezier naar je paard gaat moet je m weg doen.. Ga je nog wel met plezier dan zou ik haar houden en me realiseren dat het met geen enkel paard vanzelf gaat.

**Geplaatst**: 23-08-03 18:02

Geplaatst: 23-08-03 18:02

Dat heb ik nou dus ook..ik heb sinds Februari met mijn broer samen een paard en zo in de omgang gaat et tussen ons wel goed en et is een superlief beest, maar met rijden klikt het gewoon niet, en dan kun je doen wat je wilt, maar dan ga je er echt niet meer met plezier op zitten, sterker nog dan zit je er iedere keer met buikpijn en tegenzin op en ik denk dat het dan beter is om een paard te zoeken wat wel bij je past en dat heb ik nu dus ook gedaan. Met mijn broer klikt het wel en daarom verkopen we haar ook niet, maar komt er een paardje bij. Dat is natuurlijk wel anders als in jouw situatie, maar toch...

**Geplaatst**: 23-08-03 19:22

Geplaatst: 23-08-03 19:22

ik zou er goed over na denken, als het gewoon niet gaat, je gen vertrouwen en plezier meer hebt haar toch verkopen... en een rustigere (misschien wat oudere) pony te zoeken, want ik zou der niet alleen maar houden om alleen te poetsen, maar dat is mijn mening...
iig veel succes met wat je kiest!!!

**Geplaatst**: 23-08-03 20:45

Geplaatst: 23-08-03 20:45

jeetje Joyce... had ik niet verwacht...

Ik weet niet of je weet wat voor problemen ik met Banjer heb gehad in het begin (kan je vragen aan Scherps), maar het was zelfs zo erg dat ik niet eens op haar durfde uit te stappen als iemand anders haar voor me had gereden... op een gegeven moment liep ze bij iedereen, behalve voor mij,....

Ze is verkocht geweest, maar op het laatste moment heb ik de verkoop niet door laten gaan (was nog geen geld gewisseld, nog geen keuring geweest, maar die mensen zeiden dat ze haar wilden kopen)

Ik moet je zeggen dat ik tot op de dag van vandaag geen spijt heb gehad van deze beslissing... ik doe nu alles met haar..... en ik heb heel veel van Banjer geleerd... en ik leer nog... Lachen

Ik heb er echt voor geknokt.. haar lieve karakter in de omgang en op stal is haar "redding" geweest... als jij denkt dat je ook deze kracht hebt, ga er voor!! Denk je het niet te hebben/willen, dan is verkopen idd misschien verstandiger,... hoe moeilijk het ook is....

**Geplaatst**: 23-08-03 21:20

Geplaatst: 23-08-03 21:20

Moeilijke keuze die je helemaal zelf moet maken. Mijn eerste paard (ook een tinker) heb ik uiteindelijk ook moeten verkopen omdat het samen niet ging. Ik was hartstikke gek op hem en hield heel veel van hem. Met pijn in mijn hart moest ik toegeven dat het samen niet ging. Met rijden klikte het niet en de problemen stapelden zich op. Ik heb veel verdriet gehad, maar heb een geweldig paard (Spetter) weer gekregen. Achteraf ben ik dus blij dat ik de beslissing genomen heb. Mijn vorige paard is bij een superadres terechtgekomen en dat klikt helemaal. Ik merk dat ik weer met heel veel plezier rij en hoe moeilijk ik het ook mee gehad heb, ik ben blij dat ik het toch gedaan heb. Ik zal hem nooit vergeten, maar de pijn wordt minder nu na een jaar. Doe wat je zelf denkt wat het beste is voor jou en je paard!
groets Cindy

**Geplaatst**: 23-08-03 21:24

Geplaatst: 23-08-03 21:24

Tja, er komt natuurlijk veel kijken bij de opvoeding van een jong paard en dat zal zeker niet altijd even goed gaan.

De eerste dag dat ik mijn paardje had heeft hij mij mee gesleurd, was mijn hand open en een wond op mijn hoofd. Ik moest een prik en met m'n hand in het verband. Het heeft nogal wat pijn gedaan, ik was ook zo eigenwijs om te gaan rijden(ik reed nog een andere pony 2 dagen in de week en na een week ook op mijn eigen knollie). Maar ik ben echt blij dat ik even doorgezet heb. In het begin was hij me zo aan het uitproberen, met longeren losbreken, hij wilde z'n stal niet in(toen was ik ook meegesleurd). Er zijn gewoon bepaalde dingen die met hem moeilijk zijn, zo zal ik waarschijnlijk nooit met hem kunnen wandelen, misschien nooit alleen naar buiten kunnen maar dat is dan jammer. Mijn paardje is heel erg sterk, opzich is dat geen probleem maar als hij weg wil rennen dan kan hij dat ook gewoon doen en dat weet hij...dan maakt het opzich niet zoveel uit wie hem vast heeft want als hij echt wil houdt niemand hem natuurlijk. Ik baal dan wel eens hoor, als hij zo moeilijk doet of als hij buiten weer eens aan de kletter gaat met mij erop ofzo. Maar ik weet wat ik aan hem heb, en andersom.

**Geplaatst**: 23-08-03 22:33

Geplaatst: 23-08-03 22:33

Uhm het lijkt mij of je het allemaal een beetje te gemakkelijk wilt. Je kocht een jonge pony en wist van te voren (lijkt mij) dat die vrijwel nooit onmiddelijk heel mak en lief zijn. Zoals je Veerle beschrijft klinkt het mij als een behoorlijk leuke jonge pony. OOk het feit dat je hartstikke gek op haar bent is natuurlijk positief.
Nu moet je alleen bedenken of je wat meer wilt doen dan afwachten of ze zich gaat gedragen of dat je jezelf er voor wilt inzetten want vrijwel geen een (jonge) pony wonrd vanzelf leuk en braaf. Mijn ervaring is juist dat het het leukste is als je zelf een pony positief kunt veranderen maar daar moet je dan natuurlijk wel je best voor willen doen en het ook kunnen. Als je graag met haar verder wil maar haar drukke gedragf bij het wandelen je tegenstaat zou je hulp daarbij kunnen vragen of aan NH gaan doen (loswerken op de Emiel Voest manier) opdat ze meer aandacht voor jou krijgt.
Vind je boven genoemde allemaal te lastig en ingewikkeld dan kan je beter een brave bereden pony van een jaar of tien kopen (is ook niets mis mee hoor). Maar die hoeft ook niet meteen braaf en lief te zijn...

**Geplaatst**: 23-08-03 22:44

Geplaatst: 23-08-03 22:44

het is natuurlijk een jonge pony, en die kunnen soms lastig zijn, ik ken er ook zo een.
met dribs kon natuurlijk van alles.
ik zou gewoon door zetten en niet opgeven.
is moeilijk maar zeker de moeite waard met zo'n mooie pony.\